Hoofdstuk 12.

We gaan samen op de bank zitten en kiezen nog een film uit. Het is The Hangover geworden. Kunnen we nog een beetje lachen deze avond.

---

*Vanuit Amber*

Als de film is afgelopen is het al laat en besluiten we te gaan slapen. Rein heeft een 2-persoonsbed dus daar slapen we allebei. Ik lig met mijn hoofd tegen zijn borstkas en het enige wat ik doe is me druk maken om die briefjes. 'Wie is die persoon? Is ze een fan? Wil ze Rein inpikken? Is ze jaloers?' Deze vragen blijven door mn hoofd spoken en ik word er moe van. 'Rein?' Vraag ik voorzichtig. 'Wat is er?' Vraagt hij lief. En hij geeft me een zoen op mijn voorhoofd. 'Maak jij je geen zorgen om die briefjes? Ik bedoel, ik voel me hier gewoon niet meer veilig.' Rein zucht. 'Tuurlijk maak ik me zorgen. Dat er iets met jou gebeurt is wel het laatste wat ik wil. Maar als ik erover ga beginnen maken we het alleen maar erger. Waarschijnlijk zijn het gewoon dreigementen en is er niets aan de hand.' Hij kijkt me aan. 'Alles komt goed, ik blijf bij je wanneer dan ook. En als er iets gebeurt zijn we met zn 2en.' Ahh zo lief. Ik smelt echt van deze zinnen. Ik kijk Rein aan. 'Ik hou van je.' Zeg ik zacht. 'Ik nog veel meer van jou.' Zegt Rein me een lach op zijn gezicht. Dan geeft hij me een zoen. 'Ga nu maar proberen te slapen. Anders kan je morgen niet wakker worden.' Ik luister naar Rein en kruip dicht tegen hem aan. Hij is zo super. En met dit rustige gevoel val ik in slaap.

*Vanuit Rein*

Als ik wakker word zie in Amber heel lief naast me liggen. Ze slaapt nog. Ik ga wel even naar het bakkertje op het park voor warme broodjes. Voorzichtig kruip ik uit bed en doe ik een joggingbroek aan. Er zijn al veel mensen wakker zo te zien. Mensen lopen met de hond, of zijn aan het joggen. Het ziet er heel gezellig uit. Dan zie ik een meisje met iets in haar hand. Ik kan niet goed zien wat. Ze kijkt me een beetje vals aan. Maar ik reageer er niet op en loop door. Bij de bakker koop ik een paar warme broodjes en loop weer richting het huisje. Wat keek dat meisje me raar aan denk ik bij mezelf. Plotseling gaat er een gedachte door mijn hoofd. Dat meisje. Dat ding in haar hand. Een briefje? En wat stond er op haar shirt. SHIT er stond Mainiac en ze had een briefje. Shit shit shit! Ik ren naar het huisje en maak de deur open. Amber?! Roep ik door het huis. Ik krijg geen reactie. Ik ren naar boven en gooi de deur van de slaapkamer open. De kamer is leeg en er ligt iets op het bed. Het is het briefje dat ik zag.

Hoi Rein, ik zei toch dat er iets zou gebeuren. Denk maar niet dat Amber veilig is hier. Je gaat haar niet vinden.