Unreal becomes real 2

Mewtwo en Lucario kijken mij beide verbaasd aan. “Riolu zegt dat je via geest met hem praat. Hoe is dat mogelijk?” vraagt Mewtwo kalm. “Dat is mogelijk omdat ik geen echt mens ben.” Zeg ik iets wat sipjes. “Tenminste niet meer, ooit duizend jaar geleden was ik een mens. Ik kreeg ongelofelijke krachten en er gebeurde rare dingen. Ik kreeg elven oren en als ik boos werd kon ik grommen als een dier. Soms kreeg ik een staart en oren en andere keren werd ik een pokemon. Ik geloof dat ik een Lucario werd maar dan net iets anders. Ik was meer zwart met diepblauw en veel sneller dan Lucario zou kunnen. Het was vreselijk om al die veranderingen te moeten doormaken. Ik had geen steun van andere mensen. Als ik het zou vertellen zouden ze me opsluiten en tests op me doen. Dus ik liep weg, na enkele dagen kreeg ik een ongeluk. Door de Hoge Machten werd ik in een lange slaap gebracht. Ik ontwaakte enkele weken terug. Ik kreeg geen tijd om te verwerken wat er was gebeurt. Ik moest meteen leren en trainen, zodat ik klaar was voor mijn taak. In korte tijd werd ik een krijger, machtiger dan alle Hoge Machten bij elkaar. Ik twijfel er niet aan dat ze het weten. Ze zullen er niks over zeggen, ze zijn waarschijnlijk bang. Mijn krachten afnemen kunnen ze niet, daar ben ik te machtig voor. Daarom is het mogelijk dat ik via geest met jullie kan praten. Met andere pokemon zou ik het niet kunnen, tenzij ze ook via geest kunnen praten.” Leg ik uit.

Ze kijken me aan, alle drie geschokt door wat ik verteld heb. Ik laat me achterover vallen en sluit mijn ogen. “Als jullie het niet erg vinden, ga ik nu slapen.” Meld ik moe. Ze zwijgen en even later hoor ik Lucario opstaan. Ik voel zijn armen om mij heen en ik geloof dat ik nu op zijn schoot lig. “Slaap jong meisje, rust uit. We zullen je niks doen, ons vertrouwen heb je.” Zegt hij zacht. Ik gaap even en zak dan weg in een onrustige slaap.

Geroep en boos gestamp maakt me wakker. Ik voel Lucario`s poten op mijn oren, alsof hij me wil beschermen tegen het geschreeuw. Het is overduidelijk Mewtwo. Hij heeft het nooit gehad op mensen en mij er eens bij vindt hij vreselijk. En dat Lucario me mag zit hem nog meer dwars. Ik open mijn ogen, zit meteen rechtop en krijg een flashback. Net zo snel als die gekomen is, is die ook weer voorbij. De woorden die Mewtwo schreeuwt heb ik duizenden jaren geleden gehoord. Elke dag tot aan de dag dat ik wegliep. Ik duw Lucario`s armen weg en sta razend snel op. Half in paniek ren ik de grot uit. Regen slaat in mijn gezicht, maar het enige waar ik aan denk is, vluchten. “Kijk wat je gedaan hebt! Nu is ze in paniek, ik weet dat je het niet zo op mensen hebt. Maar zij is niet zoals die wetenschappers. Ze is anders, ze voelt anders. Begrijp nu eens dat niet alle mensen slecht zijn.” Hoor ik Lucario roepen.

Ik hoor dat hij opstaat en achter me aan komt. “Ga niet naar buiten, het is te gevaarlijk, Lucario.” Roept Mewtwo kalm. “Kan me niet schelen, ze is in paniek, dankzij jou. Ik wed dat ze een flashback van haar jeugd kreeg door je gescheld.” Roept Lucario terug. Lucario kan ik wel vertrouwen en Riolu ook nog wel. Maar Mewtwo, nee, hij is eng. Ik ga een eindje van de grot vandaan zitten en rol me op tot een bal. Mijn armen sla ik beschermend om mijn hoofd heen. Zijn voetstappen komen dichterbij. “Meisje.” Zegt Lucario`s warme stem bezorgd. Ik blijf stil liggen waar ik ben en verstijf als hij me aanraakt. Angstig sla ik zijn poten weg en kruip achteruit. Lucario trekt zich even terug. Zijn ogen staan bezorgd en hij kijk naar Mewtwo die achter hem staat. “Kijk! Zie je wat je gedaan hebt?” vraagt Lucario boos. Hij wijst op mij en ik krimp trillend in een.

Mewtwo draait zich om en loopt naar binnen. Ik kom overeind en Lucario houdt zijn armen gestrekt. Ik kruip zijn richting op en nestel me in zijn armen. Hij slaat zijn armen om me heen en verwarmt me. “Rustig meisje, het komt wel goed. Neem het hem niet kwalijk, hij houdt niet van mensen.” Zegt hij kalm. Hij tilt me op en neemt me mee de grot in. Riolu kijkt mijn richting op en komt bij ons zitten. Mewtwo ligt even verderop te slapen. Ik laat me door Lucario in slaap wiegen en sluit mijn ogen.