002.

Ze zag dat we in mijn slaapkamer waren en dus een bed instond.
"Wil je verder gaan met je oude leven?" Vroeg ze aan mij.
"Oude leven? Ik wil mijzelf zijn."
"Je hebt geen keus je zal je oude leven vervolgen en maak kennis met het duister." Nadat ze dat zei moest ze heel gemeen lachen een heel on aardse lach.
Ze gooide me op bed en ik zat toen vast aan mijn eigen bed met ketenen.
"Hoe heb je dat zo snel oor elkaar gekregen?"
"Heel simpel... IJzer om je polsen laten komen en je vast zetten aan het bed. Nu kan ik gemakkelijk dit flesje in je gieten en kan je verder waar je bent gestopt."
Ze maakte het flesje open en gooide de inhoud ervan in mijn mond en hield mijn mond toen dicht zodat ik alleen maar kon slikken en dat deed ik ook. De smaak was echt verschrikkelijk het smaakte naar iets wat ik niet thuis kon brengen een smaak wat ik niet herkende.
Nadat ik klaar was met slikken waren mijn armen bevrijdt. Ik werd duizelig en zag het zwart worden. Ik viel in een slaap.