019

Lauren Brown

Als we in de pauze buiten zitten voel ik m'n telefoon trillen die in m'n broekzak zit. Ik haal hem er voorzichtig uit. Ik heb een berichtje van Justin. Ik open het berichtje en lees het hard op voor zodat Jane en Sam het ook meteen weten. 'Lieve Lauren, het spijt me echt van wat er gebeurd is. Ik kon het niet aanzien dat je met Ryan aan het zoenen was. Ik was heel erg jaloers. Ik hoop dat je het me kunt vergeven. Als je het goed vind haal ik je vanmiddag op uit school en dan gaan we samen naar je huis. Ik vertel je alles wat je nog wilt weten. Kus Justin'. 'Hij geeft duidelijk veel om je Lau..' Hoor ik Jane zeggen. 'Nou joh, hij geeft duidelijk om je'. Sam klinkt gelukkig niet sarcastisch. Ik kijk haar met de blik aan terwijl ze nog een hijs van haar sigaret neemt. 'Wat zal ik terug schrijven?' Vraag ik zowat hopeloos. 'Dat het een arrogante zak is en dat ie alleen maar aan zichzelf kan denken punt'. Ik kijk haar nog steeds aan met de blik en schud langzaam m'n hoofd. 'Gewoon wat je denkt. Hem eerlijk zeggen wat je voelt. Misschien is het wel beter als jullie vanmiddag afspreken. Je moet hem gewoon alles vragen wat je nog wilt weten. Je bent helemaal weg van hem schat. Je kan hem niet zomaar uit je hoofd zetten'. Ik weet dat Jane gelijk heeft. In deze situatie heb ik zoveel meer aan Jane als aan Sam. Sam is negatief en haat Justin. Ik richt me weer op m'n telefoon en begin met volle twijffeling toch maar een berichtje terug te sturen naar Justin. 'Okay, haal me maar op. Ik ben half vier uit. Ik zie je voor me school'. Geen kusje niks. Dat verdient Jus ook helemaal niet op het moment. Als ik op verzenden klik gaat de schoolbel weer. Nog twee lesuurtjes en dan ben ik met Justin. Een zenuwachtig gevoel borrelt zich op in m'n buik.
'Zoals jullie weten hebben jullie over vier weken al de examens. Dat betekent dat ik graag nog veel examenopdrachten wil oefenen met jullie. Jullie moeten goed voorbereid zijn'. Ja bla bla bla. In welke les heb ik dit nou nog niet gehoord? Alle docenten maken zich zojuist meer druk om de examens dan wij (de leerlingen) zelf. We hebben een blokuur wiskunde en ik zit tussen Jason en Max in. Jane heeft een ander vakkenpakket. Als de docent ons nog een aantal dingen over het examen verteld, voel ik plotseling een hand op m'n been rusten. Ik weet dat die hand van Jason is en ik laat 'm daarom ook gewoon op m'n been rusten. Ik schrik op uit m'n gedachten als ik ineens een warme adem op m'n huid voel kriebelen. 'Vanavond, acht uur bij jou?' Fluisterd Jason. Hallo.. Wat gebeurt hier allemaal? Justin, Ryan, Jason. Ik ben verliefd op Justin. Ik doe alsof ik verliefd ben op Ryan in Justin z'n buurt. En ik was verliefd op Jason. En geloof me, als Jason zo door blijft gaan in positieve zin, dan krijg ik die gevoelens al snel weer terug. Ik denk even na. Ik ben vanmiddag ook al met Justin. 'Half 9'. Antwoord ik dan maar.