Hoofdstuk 1

“Feline naar beneden er staat iemand voor de deur voor je!” hoor ik mijn moeder roepen. Ik ren de trap af en ga naar de deur. Ik doe de deur open en m’n beste vriendin vliegt me om de nek. “ik heb je zo veel te vertellen, er is veel gebeurd thuis” zegt me beste vriendin. Ik trek haar mee naar binnen en neem haar mee naar mijn kamer. Ga zitten mop zeg ik, stort je hart uit. Ze staat op en loopt naar mijn muur. Aan mijn muur hangen allemaal foto’s, foto’s van ons samen, foto’s van me ouders, familie en nog meer vrienden. Mijn muur is mijn leven, nouja samen met muziek dan. “herriner je deze keer nog” Sarah wijst een foto aan. Ja tuurlijk we waren 10 en samen cupcakes aan het maken. Ik kijk naar de foto, Sarah en ik besmeurd met boter en bloem. “Het was geweldig, geen problemen thuis, we konden toen alles aan Feline” zegt Sarah. Ik kijk haar aan en wil me verhaal beginnen. Sarah je weet- Voor dat ik verder ga, misschien wel even handig om me voor te stellen? Ik ben Feline een meisje geboren in Amsterdam. Ik heb al 16 levensjaren meegemaakt in deze wereld. Het ene jaar wat beter dan het andere maar ik ben tevreden met mijn leven. Ik heb bruin krullend haar met aan de onderkant een dip dye. Tja die dip dye, ik weet ook niet wat me bezielde eerlijk gezegd. Ik wilde af van het brave meisjes uiterlijk. Ik heb blauwe ogen die af en toe groen lijken. Ik ben zelf niet al te groot, daarom zeg ik altijd maar klein is fijn toch? Het belangrijkste in mijn leven zijn toch wel mijn vrienden en familie. En ik heb een grote passie voor muziek. Sarah je weet dat op het moment dat ik kan, we samen weg gaan. We zoeken iets voor ons samen en zoeken werk. Alles komt goed doe ik mijn verhaal. Sarah heeft thuis een aantal problemen en ik wil het liefst het huis uit om de wereld te verkennen. Het is altijd al mijn droom geweest om onafhankelijk te zijn. Geen gezeur meer en alles voor jezelf regelenen, en in dit geval dan voor Sarah. Sarah kijkt me aan en knikt. Sarah en ik snappen elkaar het lijkt meer alsof we zusjes zijn dan vriendinnen. Ik ken sarah al 6 jaar. De beste 6 jaren van mijn leven. Ik sta op en loop naar haar toe, we kijken nog een paar minuten in stilte naar de muur. Ik knuffel haar stevig en kijk haar door dringent aan. Ben je klaar om weer naar huis te gaan of wil je nog even bljiven vraag ik haar. “ik ga naar huis lieverd, morgen weer school remember?” zegt Sarah. Ik knik en loop mee naar beneden. Tot morgen op school cutie, Sarah loopt weg en ik zwaai haar nog na. Ik ren naar boven en pak mijn laptop erbij. Ik log in op twitter en tweet “Hope music makes me feel better” Ik doe mijn oortjes in en zet de muziek op. Ondertussen log ik in op tumblr. Zo zit ik op zondag avond achter mijn laptop muziek te luisteren. Vandaag was nogal een vage dag, ik ben benieuwd wat morgen zal brengen..