APWBP Boek 1 Hoofdstuk 8 Deel 4

“Euh, dat was toch uw kluis? Die grote man… Hij had een brief bij…”

“Inderdaad, Hagrid heeft die op mijn vraag leeggemaakt. Ik vroeg me eerder af of er nog iets gebeurd was, iets speciaal”, zei ik vriendelijk. De kobold slikte.
“Ik dacht dat u daarvan op de hoogte was gebracht. Gewoonlijk…” Hij stond op. “Wacht u even hier, alstublieft.” De kobold liep een eind weg, en kwam al snel terug met een collega.
“Meneer Perkamentus, onze excuses, er schijnt een misverstand gebeurd te zijn waardoor u niet op de hoogte bent gebracht van…”
“Dus die inbraak was effectief in mijn kluis?”, vroeg ik scherp.
“Ja meneer, nogmaals onze excuses, wij…”
“Ik wil alle details.”
“Natuurlijk, meneer. Eens kijken… We weten natuurlijk nog steeds niet wie het gedaan heeft, we hebben iets na de middag ontdekt dat er iets mis was en zijn toen meteen gaan kijken, maar de dief was toen al weg. We begrijpen werkelijk niet hoe hij dat gedaan heeft, meneer, alleen een heel machtig tovenaar kan… Maar goed, gelukkig is er niets weg. Anders had u het uiteraard al veel eerder geweten, dan had zo’n misverstand niet eens kunnen ontstaan, dat kan ik u verzekeren.”
“En hoe laat was het toen Hagrid de kluis leeggemaakt heeft?”
“Dat was rond elf uur, geloof ik”, zei de kobold. “Als u wilt kan ik Grijphaak even roepen, hij heeft de kluis geopend toen.”
“Maar ik veronderstel dat hij niets speciaals heeft opgemerkt?”
“Nee, meneer, dat heeft hij ons bezworen. Alleen die jongen die erbij was leek redelijk onder de indruk van alles hier, we hadden hem nog nooit eerder gezien…”
“Het was ook zijn eerste keer, hij wist nog maar een paar uur dat hij een tovenaar was”, zei ik, terwijl ik met een glimlach bedacht dat het jammer was dat ik Harry’s gezicht niet had gezien. “Maar goed, ik veronderstel dat jullie me verder op de hoogte houden, over elk detail dat ontdekt wordt?”
“Dat spreekt voor zich, meneer. Kunnen we verder nog iets voor u doen?”