APWBP Boek 1 Hoofdstuk 8 Deel 2

Er begonnen vriendschappen te ontstaan, dat zag ik zo, maar echt kliekjes waren er gelukkig nog niet gevormd.

Ik keek op toen de uilen de Grote Zaal binnen vlogen en zoals elke dag landde er al snel één naast mijn bord, die de Ochtendprofeet bracht. Ik betaalde hem en vouwde de krant open. Veel bijzonders was er niet te zien, op het eerste zicht. Zoals elk jaar een artikel over het feit dat het schooljaar net begonnen is, dat er geen bijzondere incidenten waren en dat de Dreuzels weinig bijzonders gemerkt leken te hebben aan het vertrek op King’s Cross, behalve dat het redelijk druk was en een paar krassende uilen. Dreuzelkranten zouden bericht hebben dat het ging over een internationale conferentie over het lot van de uil in de wereld, waar dit jaar ook een aantal scholen waren uitgenodigd, wat de vele kinderen verklaarde die met uilen gezien waren, vaak in het bijzijn van volwassenen. Ik glimlachte, het was soms toch ongelooflijk hoe goed Dreuzels erin waren hun ogen te sluiten voor alles wat met magie te maken had, niet één Dreuzel zou iets gemeld hebben over tovenaars die plots waren verdwenen tussen de perrons negen en tien.
Tot mijn ongenoegen echter bleek dat ook ergens, in één van de regels, een zogenaamd terloopse vermelding was gemaakt dat Harry Potter dit jaar aan zijn eerste jaar op Zweinstein begon. Goed, bijna iedereen wist hoe oud hij was, ze konden hem hooguit een jaar jonger schatten, want de val van Voldemort lag bij het merendeel van de tovergemeenschap nog vers in het geheugen, maar ik had liever gezien dat Harry in alle anonimiteit naar school had kunnen komen, ookal was dat bij voorbaat ijdele hoop gebleken.
Mijn oog viel op een klein artikel op de derde pagina.