Hoofdstuk 7

Terwijl ik op m'n kamer huiswerk zat te maken werd er aangeklopt, Rein was nog in de les en dus moest ik zelf open gaan doen. Zuchtend stond ik op en deed de deur open. "Eh hoi..?" Zei het meisje, ik keek haar vragend aan. Ze leek uit haar gedachten te komen, keek even langs me heen en wendde zich toen weer tot mij. "Ik kom voor Rein." Ik bekeek dr even "Die is er niet.. Zal ik zeggen dat je geweest bent?" Ze schudde haar hoofd en vervolgens knikte ze ja. "Ja is goed, maar wat doe jij in zn kamer als hij er zelf niet is?" "Eh.. Omdat dit mijn kamer ook is?" Ze boog dr hoofd wat naar me toe en fluisterde "ik ga het niet verraden hoor, maar officieel mogen jongens en meiden niet samen een kamer delen." Ik begreep het niet, waarom zat ik hier dan..? Ik knikte "Maar hoe heet je? Ik ben Lotte." Het meisje keek me iets wat bozig aan. "Kate." Ik wilde de kamer weer in lopen maar Kate hield me tegen."Blijf van Rein af, begrepen?!" Siste ze, ik schrok, dat had ik niet verwacht, ik knikte trok mezelf los en deed de deur dicht. Snel liep ik naar de tafel toe en plofte daar neer. Dr was iemans voor je aan de deur xx stuurde ik naar Rein en ging weer verder met m'n huiswerk.
Een klein halfuurtje later ging de deur open en kwam Rein met de jongens achter zich aan binnen gelopen. Ze kwamen bij me aan tafel zitten, behalve Rein, die liep naar de keuken om waarschijnlijk drinken te maken. Ik hoorde glazen op het aanrecht gezet worden, ja dus. "Reinn, mag ik wat cola?" Ik draaide me naar hem om. "Jij altijd!" Hij gaf me een knipoog. Huh, zo deed Rein nooit.. En Kate dan.. Wie was die Kate en wat moest ze van hem. Terwijl hij de glazen op tafel zette kwam ik uit m'n gedachten. "Rein?" Hij keek me aan. Moest ik dit wel vragen..? "Wie eh.. Wie is Kate?" De jongens keken allemaal op, keken me aan en vervolgens keken ze naar Rein, wachtend op het antwoord. "Dat.. Ehh.." Rein ging zuchtend op een stoel schuin tegen over me zitten. Hij keek me even aan, ik zag tranen in zn ogen, pijn.. "Wat heeft ze tegen je gezegd?" Ik dacht even na, wat ze precies had gezegd. "Ik wilde weglopen en toen hield ze me tegen en zei ze boos 'blijf van Rein af, begrepen?!' En toen ging ik weg." Rein slikte even en keek Nils aan, die vervolgens zuchtte. Er hing een rare sfeer. "Hier kan ik niet tegen hoor.. Vertel me gewoon wat er is?" Owen sprong ruw op, waardoor z'n stoel omviel. "Dat kan niet, Lot!! Begrijp dat dan!" Schreeuwde hij. "OWEN." Dit keer was het Daan, hij kalmeerde Owen wat en Owen pakte z'n stoel in en ging weer rustig zitten. Ik was geschrokken van zijn reactie en zat met tranen in m'n ogen. Nils, die naast me zat legde even z'n hand op m'n been "Hij bedoelt het niet zo.." Ik keek van hem naar Owen, die me even aan keek en z'n excuses aanbood. Ik zuchtte "Ja weet je.. Als het zo moet gaan dan kan ik beter niet meer met jullie omgaan, als jullie iets niet kunnen zeggen en ik bedreigd word ofzo.." Ik hoorde Rein wat mompelen. "Wat zei je?" Hij keek op "Dat is juist wat ze wilt.." Ik stond op, weet je.. Laat alles dan maar.. Ik liep naar de badkamer toe en stapte onder de douche, ik dacht na, tenminste dat wilde ik, er kwamen geen gedachten bij me op.. Voor m'n gevoel stapte ik al snel onder de douche vandaan, maar snel was het niet, bleek toen ik op de klok keek. Ik liep nadat ik me aangekleed had de badkamer uit en daar zaten de jongens nog, ze zeiden wat tegen me, ik verstond het, maar het leek net alsof ik de taal niet sprak, het drong niet tot me door.. Ik pakte de afstandsbediening en ging tv kijken, ondertiteling, ik kon het niet lezen. Niks drong tot me door.. Ik besefte me het erg en het deed me wat. Ik voelde hoe ik begon te huilen en hoe er mensen om me heen kwamen zitten, ze stelden me vragen, maar ik kon het weer niet horen, ik wilde praten, maar het enige wat er uit m'n mond kwam was 'Ppff..' En soms wat piepjes. Huilend liep ik de kamer uit en zakte gelijk al voor de deur neer, Owen kwam aangerend, hij wilde me knuffelen en ik vond dat prima. Maar m'n hoofd wilde anders, ik begon te gillen en sloeg Owen van me af. Hij deed een paar stappen naar achter en zei wat tegen de andere jongens. Nils kwam maar me toe, sowieso daar kon ik niet boos tegen doen. Maar toch.. Ik krabde zijn arm open en schopte tegen zijn been. Er werd weer wat gezegd en Daan kwam op me afgelopen, niet eens Rein..? Normaal was hij altijd de eerste die naar me toe kwam.. Daan kwam naast me zitten, sloeg z'n arm om me heen. Ik kroop tegen hem aan en hij bleef me knuffelen en dingen tegen me zeggen. De jongens kwamen langs gelopen en zonder dat ik er erg in had kroop ik nog dichter tegen Daan aan. Het leek wel alsof ik bang voor ze was.. DAT WAS HET !! Ik hoorde de deur dichtvallen en mompelde "Daan.." "Lotte?" Ik glimlachte en keek hem aan. "Het spijt me van alles, ik weet niet wat ik doe, voor mijn part had ik gelijk al zo met Owen gezeten, maar m'n lichaam laat het niet toe.. Ik kon net niet praten, lezen of luisteren.. Niks." Ik snikte en hij trok me nog wat naar hem toe. "Hoezo dat ineens?" "Kate." "Wat heeft zij er mee te maken?" "De reactie van de jongens, ik ben bang, voor haar en blijkbaar dus nu ineens voor iedereen." "Niet voor mij?" "Blijkbaar niet.. Jij beschermde me ofzo, ik weet het niet.." Daan stond op en stak z'n hand uit. "Kom op, even opfrissen en dan gaan we eten, oke?" Ik knikte en pakte z'n hand aan waaraan ik me op trok. Samen liepen we naar de badkamer, ik maakte m'n gezicht schoon en liep vervolgens met Daan naar beneden.

In de eetzaal keek iedereen me aan, iedereen praatte, maar ik verstond het niet. Ik zat naast Daan en Nils, ik had Nils gelukkig nog niks aangedaan.. Zou het na het gesprek van Daan en mij beter gaan? Hopelijk..!