Hoofdstuk 16

Mackenzie

De rest van de terug weg bloosde ik. Liam was zijn gebruikelijke zwijgzame zelf [: )] en ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik hielp Liam met al het eten in de keuken op bergen.
Liam: Zin om samen te koken vanavond? Ik knikte, nog altijd niet wetend wat ik doen moest.
'En hebben jullie wat lekkers gehaald?' mijn vader kwam de keuken binnen met zijn handen onder de aarde, Skyler kwam er achter aan met in haar handen het katje van gister.
'Heb je hem al op vlooien getest?' mompelde ik achterbaks. Skyler gaf me een vurige blik terwijl mijn vaders ogen groot werden.
'Kat naar buiten nu!' beviel hij. Skylers ogen werden groot. 'We gaan hem testen en hij komt pas weer binnen als ik zeker ben dat er geen vlooien in zitten.'
'Nixie is een meisje,' zei Skyler boos terwijl ze door mijn vader naar buiten werd gestuurd. Liam keek me verbaasd aan.
'Wow overreacting much,' bracht ik uit. Hij grinnikte en keek toen bedacht naar buiten waar mijn vader de kat nu grondig begon te onderzoeken. 'Wie noemt een kat in godsnaam Nixie?' Nu schoot hij in de lach en hij pakte voorzichtig mijn handen beet. Hij bekeek de wondjes van gister en gaf er toen een kneepje in.

'Au!' stomverbaasd keek ik naar mijn vinger waar nu een hoop rood uit kwam. Het was te verwachten: ik kon niet koken zonder mijn eigen bloed, zweet en tranen toe te voegen. Liam greep snel mijn arm beet en duwde mijn vinger onder de kraan terwijl hij op zoek ging naar een pleister. Even later zat er een Dora pleister op en ik vroeg me af waarom mijn vader die ooit in godsnaam had gekocht. Liam nam het paprika snijden over en ik schonk mezelf een glas wijn in en keek toe. 'Dit vind ik wel een leuke manier van koken.' Liam grinnikte en ging gewoon verder met werken.
'Moet jij ook niet iets doen?' vroeg mijn vader verbaasd toen hij de keuken in kwam waarschijnlijk om te kijken of ik niet het huis aan het afbranden was of om te kijken of hij pizza moest bestellen.
'Ik doe wat,' zei ik serieus. 'Ik ben de manager.' Ik schonk hem een glas in. 'Ik manage Liam zodat hij goed kookt.'
'Hoeveel wijn heb jij al op?' vroeg mijn vader verbaasd. Ik grijnsde.
'Ik hoef niet dronken te zijn om vriendelijk, luid en onhandig te zijn,' zei ik terwijl ik mijn vinger met Dora pleister op stak. 'Maar als je het echt wilt weten anderhalf glas.' Hoofdschuddend verliet mijn vader de keuken en ik keek om naar Liam die in de saus met gehaktballetjes roerde.
'Moet ik helpen?' vroeg ik. Hij wees naar de champignons die gesneden moesten worden. Ik stak alleen, maar mijn vinger met Dora op en hij schoot heel erg in de lach. Uiteindelijk roerde ik in de saus terwijl hij er stukjes paprika, champignons, prei en kruiden toevoegde. Het begon lekker te ruiken en ik grijnsde. Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat ik hielp met koken en dat het niet mislukte. Ik schrok even toen ik twee sterken armen om me heen voelde, maar kon niet stoppen met blozen toen ik besefte dat het Liam was. Alleen ging mijn verstand al veel te snel weer denken; Hoe lang kende ik Liam nu? Sinds eergister! Is dat niet veel te enorm vroeg om je zo te voel... Een zachte kus werd op mijn wang gedrukt en iedere gedachten die ik net gedacht had vergat ik weer.