Chapter 3

De rest van het concert heb ik heerlijk genoten van alle liedjes die de mannen gezongen hebben en daarnaast heb ik me ook prima geamuseerd om Destiny en met Destiny. Ze zag er op bepaalde momenten echt uit als een meisje met kalverliefde en hoe dichter Niall bij haar kwam staan, hoe meer ze probeerde zijn aandacht te trekken. Helaas voor haar gaf hij haar niet specifiek meer aandacht. Hoe langer de klok tikte, hoe nerveuzer ik werd voor de meet & greet. Dat betekende namelijk ook dat ik onder ogen moest komen dat ik zo stom ben geweest om mijn naam niet te zeggen

Voor ik het door had was het concert al voorbij en werden we naar een kamer begeleid. Zodra de jongens klaar waren zouden we naar een volgende kamer gaan, maar voor nu zat ik naast Destiny die bijna elk meisje doodde met haar blik zodra ze over Niall begonnen te praten. 'Destiny, just calm down. He ain't your boyfriend and however I would like to see that he falls in love with you, don't put all your hopes on it.'
Ze keek me gekweld aan en ik keek met een pruillipje naar haar terug en stak mijn armen naar haar uit, waarin ze zich direct stortte. 'I know, but I at least want to have said I tried, so that's what I'm going to do, I'll try!'
'That's my girl, now you can let me go as you're almost choking me.' Lachend liet ze me los en ze leek al een stuk vrolijker dan net. We werden bij elkaar geroepen waaruit bleek dat het tijd was en als een stel schapen liepen we achter de man aan. Een ringtone liet me opkijken tot ik merkte dat het geluid bij mij vandaan kwam. 'Destiny! You really need to stop changing by ringtone. Everyone is always looking at me and I have no idea why untill I realize you've changed it again!' Met uitgestoken tong loopt ze het kamertje in terwijl ik mijn telefoon opneem.

Amelia's speaking
Any idea where mom is? And where is the car?
Hey Amelia, how are you doing? I'm fine thanks for asking, how are you ,my amazing and most favourite brother? I'm fine as well.
Ha-ha. Really funny. I am your only brother, so of course I'm amazing. But do you know?
No idea where mom is, but I have the car and I won't be home before midnight. But I have to go. Love you my amazing and most favourite only brother.
hmmm... love you too my- my- little sister
Uhh thanks you? I guess...

Met een glimlach druk ik op de rode knop op mijn telefoon en zie ik dat ik de enige ben die hier op de gang staat terwijl de rest al naar binnen is gelopen en de laatste de deur schijnbaar heeft gesloten. Ik kijk om me heen in de hoop dat nog iemand hier naar binnen moet, maar nee, ik ben echt de enige. Twijfelend sta ik voor de deur. Zal ik gewoon naar binnen lopen, of zal ik eerst kloppen? Toen ik eindelijk mijn keuze had gemaakt vloog de deur met een zwaai open en natuurlijk moest Harry diegene zijn die recht voor me staat. Een grijns ontstaat op zijn gezicht als hij mij aankijkt. Nee geen normale glimlach, ook geen gewone lach, maar een grijns. Even rol ik met mijn ogen, maar toch blijft hij me fascineren, niet dat hij dat hoeft te weten. Ik kijk over zijn schouder heen en ik zie dat Destiny begint te blozen, maar wat me verbaasd is dat niet Niall tegenover haar zit, maar Liam. Wow, die veranderd snel van gedachten.
'If that isn't Mrs. Another Time, Another Moment. Is this the other time, the other moment? Because I am quite curious who the girl is that didn't want to say her name and kept wondering around in my thoughts.'
'Ha- ha. Such a ladies' man.'
Ik liep onder zijn arm door de kamer in en keek glimlachend rond terwijl iedereen aan het praten was en er handtekeningen gezet werden. 'Amelia! Where were you?! I thought you were lost.'
Ik keek Destiny recht aan en schudde mijn hoofd vol lachend. Hoe kan ze in 's hemelsnaam denken dat ik verdwaal als ik recht voor de deur sta. Een warmte verspreidt zich over mijn rug en ik voel mijn nekhaartjes rechtop staan. Een warme adem strijkt mijn nek en de schorre stem die volgt laat mijn hersenen tot pulp veranderen. 'So, your name is Amelia? Mrs. Mysterious Amelia.' Met een laatste uitdagende glimlach zet hij een stap bij me vandaan. Als het een spel is dat hij wilt spelen, prima! Die twee uurtjes die resteren moet dat me toch wel lukken?

'Mysterious huh?' Met dat gezegd te hebben liep ik weg en voegde me bij Destiny. Aan de blik van Harry te zien weet hij dat het spel officieel is begonnen. Bring it on!

Hallo lieve lezertjes. Wat vinden jullie er tot nu toe van?
PS vandaag heel de dag in Walibi voor de fright nights!! Er zal niks geactiveerd worden morgen (waarschijnlijk), aangezien ik onder andere rij en doodop ben als ik eindelijk thuis ben
Wie nog meer naar Walibi Fright Nights?