Hoofdstuk 4~Louis

Als we alle dozen uit de verhuiswagen hebben gehaald roept m'n moeder dat we kunnen eten. De helpers gaan naar huis en ik en m'n vader lopen naar de keuken. M'n moeder heeft spaghetti gekookt. Het is stil aan tafel. En m'n vader en moeder ontwijken elkaars blikken. Om de stilte te verbreken vraagt m'n vader 'is je mentor een beetje aardig?' 'Ja hoor.' Antwoord ik maar. 'Morgen hebben we toch dat ouder gesprek?' 'Ja.' Daarna is er weer een stilte. Als we klaar zijn met eten zeg ik 'ik ga nog even huiswerk maken.' 'Is goed' zegt m'n moeder ik sta op en loop de trappen op. Als ik m'n kamer in kom zie ik dat het daar ook nog een rommeltje is. Ik zoek een weg tussen de dozen naar m'n bureau en ga zitten. Ik pak m'n agenda uit m'n tas. Ik moet Nederlands, Engels en wiskunde nog maken en het liedje van muziek leren. Wiskunde heb ik na 10 minuten af en Engels en Nederlands ook na een half uur. 'Pffft' nu muziek nog maar ik moet ook m'n kamer nog een beetje opruimen en de dozen uitpakken die op m'n kamer staan. Dus besluit ik om onder het opruimen maar het liedje te zingen. Ik loop naar de doos die het dichtste bij staat. 'Kleren Louis' staat erop. Ik maak hem open en hang de kleren in m'n kast. Na die doos weet ik de tekst al niet meer en loop ik terug naar het blaadje en begin opnieuw met zingen en opruimen.