20.

Draco:
Ik zag haar de rest van de dag niet meer. En de rest van de week. Er gebeurden wel rare dingen, in het land. Treinen ontspoorden, tsunami's en orkanen. Ik las het allemaal in de Profeet. De eerste dag zonder Rose, was er een trein ontspoort. Maar de Dreuzels hadden het gered. Op wonderbaarlijke wijze waren ze uit de trein gehaald, voordat deze tegen een berg te pletter was geslagen. Ze hadden wanhopig naast de kant staan toekijken. Ze waren gered. Maar door wie, of wat?
Drie dagen nadat Rose me had verlaten, vond er een tsunami plaats in Hawaï. De golf had eiland niet getroffen. Hij was op het nippertje ingestort. Zomaar. De golf, was ingestort, terug in de zee. Ze mensen waren opgelucht geweest, ze waren gered.
Zes dagen nadat Rose verdwenen was, vond er een vulkaan uitbarsting plaats in Indonesië. De lava had het eiland Sumatra nooit helemaal bedolven. Er lag alleen versteende lava rondom de vulkaan. De lava was precies om de dorpen, de zee in gestroomd. De mensen waren ongedeerd. Niemand wist hoe de lava zo'n onvoorspelbare wending had genomen, maar ze maakten zich niet druk. Ze waren veilig.
Al die tijd maakte ik me zorgen. Waar was Rose? Ik had haar gezien in de trein, dat was zeker. Ze was gesprongen en had het overleefd. Ze had gerend, zo snel dat ze nauwelijks een stip was. Was zij soms de held die al deze mensen redde? Nee, dat kon niet. Dat was onmogelijk. Niemand kon zomaar een tsunamie stoppen. Of lava omleiden. Toch?