#5 The dream.

Helaas is mijn oma deze afspraak niet nagekomen..
Ik blader verder in mijn dagboek, en zie voornamelijk pagina’s gevuld met dromen over mijn moeder.
Er zitten zelfs tekeningen in van mijn moeder omhuld door een krans van vlammen.


Mijn moeder streelt zachtjes mijn gezicht, en ik voel haar lippen tegen mijn oor.
“Je bent sterk Nalina, je komt er wel.” Haar stem klinkt als de fluistering van de wind.
Een melodieus gezang, dat mijn gehoorgang vult met liefde.
“Ga nooit meer weg mama, beloof het me!” Glimlachend pakt mama mijn hand.
“Ik beloof het Nalina, met mijn hand op mijn hart.”
Opgelucht haal ik adem en sla mijn ogen op.
De geur van verbrand vlees dringt mijn neusgaten binnen.
De kamer ziet zwart van roet en rook.
Mama’s hand op mijn gezicht word heet, kokend heet.
Zo heet, dat ze mijn gezicht verbrand.
Haar hand word warmer, en warmer, zo warm dat haar hand begint te roken.
Mijn wang begint op te zwellen van de pijn, en ik gil.
“Mama, doe me alsjeblieft geen pijn!”
Mijn moeder glimlacht, en haar hand is verdwenen in zwarte, stinkende rook.
Ik kijk naar mijn moeders gezicht, deze is omringd door een vuurkrans.
Haar gelaatstrekken beginnen langzaam te veranderen in een verkoold skelet.
Ik doe mijn ogen dicht en hoop dat ik droom, mijn hand glijd uit respons naar mijn wang, deze voelt heet, en er zitten blaren op.
Langzaam open ik mijn ogen, en ik zie mijn moeders verkoolde lichaam verdwijnen in as.
Er is vuur, overal. “MAMA, kom terug!”
“Je hebt beloofd me nooit meer in de steek te laten!”
Mijn moeders hand, bestaand uit enkel beenderen, zwaait naar mij.
Een definitief afscheid.

Badend in het zweet word ik wakker, en ik veeg mijn natte wangen schoon..
Het was een droom, mijn moeder heeft mij verlaten,
voor altijd..