16. ...??!!

Ze vliegen richting het Elfendorp, op volle vaart.
Vlak in de buurt vallen de donkere onweerswolken superduidelijk op.
In het dorp landen ze, het is compleet geruïneerd.
"Anika?" roept Denise.
"Anika?" roepen Eva en Elodie.
Ze kijken achter een paar van de Elfen-huisjes.
Na een paar huisjes te hebben geïnspecteerd, zien ze haar zitten.
Van schrik deinst Eva achteruit.
Anika zit daar, half verkleurd naar paars, zonder vleugels of klauwen.
"Ze is een doodziek mens?" Fluistert Eva.
Denise was al naar Anika toe gerend.
"Nera..." fluistert Anika, met tranen in haar ogen.
Ze draait haar gezicht voorzichtig naar Denise.
"Waarom...kon...ik..haar...niet...helpen?" stottert ze.
"Omdat...ik...gewoon...een...stom..mensje..ben?" vraagt ze. Ze kijkt omhoog. "Ben...ik..dat?" De tranen rollen over haar wangen.
"Je bent ziek, Anika" zegt Denise.
Maar het was al te laat. Anika viel achterover, met de tranen nog steeds rollend. Alles werd voor haar zwart.
"We moeten haar helpen" zegt Eva.
Elodie denkt na. "Jullie hadden het toch over een drankje?"
"Natuurlijk!!!!" roept Eva uit.
Ze pakt het drankje uit het tasje en geeft wat aan Anika.
Ze wordt rustig wakker.
"Nera is ook ziek.." fluistert ze.
Elodie knikt. "We moeten de maatjes genezen, dan wordt het baasje ook beter."
En ze vliegen op, Denise draagt Anika op haar rug.
Hopelijk voor de laatste keer naar het kasteel.


Eva ziet het kasteel uit het niets oprijzen.
Maar de laatste muur dan? Die was toch gebroken?!!
Denise en Elodie zien het ook. Ze stoppen met vliegen. "Wat is hier aan de hand...?" mompelt Elodie.
Een enorme gestalte duikt op. Het is Godess.
Het lacht verschrikkelijk.
"NIemand, Nee, NIEMAND, kan zich nog TEGEN mij keren!!! De GODINNEN zijn in MIJN, Ja MIJN Macht~!!" schreeuwt Godess.
Uit de lucht daalt een blauwe wolvengodin neer.
Haar ogen zijn glazig en nietsziend. Alsof het in hypnose is.
"Lydia...?" mompelt Elodie,"Lydia......"