~Wish Seven~

Eenmaal uitgespeeld stapt iedereen, heel fijn, drijfnat mijn huis binnen. Tot overmaat van ramp besluit Harry zijn krullerige haar binnen uit te schudden. Dat word morgen ramen zemen en al het andere water weg dweilen. Buiten had ik mijn haar al uitgewrongen dus kom ik het minst druipend binnen. Om water door het hele huis te voorkomen trek ik mijn t-shirt uit en gooi hem terug naar buiten. De jongens weten morgen toch niks meer en ik heb me zo vaak in bij zijn van vriendinnen omgekleed. Vanuit mijn ooghoeken zie ik Harry verlekkerd kijken en ik draai me naar hem toe. Ongegeneerd laat hij zijn blik op mijn voorgevel rusten en ik trek een wenkbrauw op.
'Kan je het zien Styles?' Zonder zijn blik ergens anders op te leggen knikt hij gretig.
'Pervest.' Murmel ik onder mijn adem door. Alyssa hoort het en richt zich tot mij.
'Emily doe nou niet alsof je op je achterhoofd bent gevallen je weet dat het een pervest is.' Zegt Alyssa alsof ze me een wijze les leert. Ik schiet in de lach en Harry kijkt haar verontwaardigd aan. Ik ren naar boven en haal wat handdoeken, trek wat droogs aan en zoek alle bikini's bij elkaar die ik heb. Ook die van andere jaren die ik gewoon niet kan en niet wil weggooien. Met schone kleding kom ik beneden en ik gooi de handdoeken naar willekeurige personen. Ik houd een bikini iets omhoog.
'Uhm.. Wie paste deze ook alweer? Alyssa jou toch?' Alyssa knikt en begrijpt meteen wat de bedoeling is. Soms heb ik wel eens het gevoel dat ik telepathische krachten heb samen met mijn vriendinnen. Ik grinnik en deel de andere bikini's uit. De jongens kijken ons verbaasd aan, iets wat ik niet raar vind. Ik denk dat wij de enige vriendinnenclub zijn met een bikini verslaving. We hebben elkaar aangestoken en in de zomer lenen we regelmatig aan elkaar uit. Aangezien we allemaal redelijk dezelfde maten hebben. Niet precies natuurlijk, maar dat deert niet, het past. Wanneer iedereen een andere kamer induikt of zich omkleed met shirt aan bespeur ik een paar teleurgestelde blikken. Ik grinnik. Het ziet er lachwekkend uit hoe ze daar op een kluitje staan in hun pakjes. Wanneer iedereen is omgekleed zijn we het erover eens dat we naar het huis/appartement van de jongens gaan. Maar aangezien dat toch best ver is weten we niet wat te doen. We hebben maar 1 dag, 24 uur.
'Hebben jullie niet iets van een privé jat ofzo?' Grapt Sophie. Niall knikt enthousiast. Meteen besluiten we naar het vliegveld te gaan waar, schijnbaar, de jat al klaarstaat. Gelukkig woon ik maar een halfuurtje van het vliegveld vandaan. Met twee auto's en de jongens gesplitst rijden we erheen. Het halfuur is zo om als de auto gevuld word met prachtige stemmen die de leukste liedjes zingen. Eenmaal aangekomen kunnen we inderdaad zo de privé jat in. Raar, het lijkt net alsof je op vakantie gaat maar dan zonder koffers of tasjes. Met zijn elven stappen we naar binnen. De jongens hadden het liefst de bontjassen aan. Tenminste, liever dan in hun pakjes rond te lopen. Met het vliegtuig is het ook maar eventjes vliegen. Het moet er erg grappig uitzien, vijf heren met bontjassen en zonnebrillen. En 6 schaars geklede dames met bikini's. Iedereen aan de arm van iemand en Niall heeft er twee aan zijn armen waar hij duidelijk trots op is. Arianna doet nu volledig gezellig mee, waar ik erg blij mee ben. En het is erg duidelijk dat ze het liefst bij Niall is. Alyssa overigens ook en zij doet er dan ook alles aan Arianna duidelijk te maken dat ze er niet van is gediend dat ze haar man probeert af te pakken. Toch denk ik dat Niall Alyssa iets leuker vind van wat ik zie. Maar ik kan daar weinig over zeggen. Eenmaal in het vliegtuig komen er gesprekken los.
'Hoe laat waren jullie eigenlijk bij ons?' Merk ik op als ik besef dat ik helemaal niet op de klok heb gekeken toen ze er waren.
'Bij toverslag.' Grapt Louis. Ik probeer hem uitdrukkingloos aan te kijken maar ik kan het gewoon niet laten even te grinniken.
'Oke, heel grappig, maar hoe laat waren jullie hier nu echt?'
'Zeven uur 's ochtends stipt.' Merkt Liam op. Ik kijk op de klok en zie dat het tien uur is. We zijn alweer drie uur verder en hebben nu dus nog 21 uur. Dat is nog best veel.
'We moeten deze vlucht echt even brainstormen wat we allemaal nog gaan doen want we hebben nu 3 van de 24 uur erop zitten.' Ik besef terwijl ik dat zeg dat we maar ongeveer 1 uur hebben geslapen. Gelukkig ben ik nog niet moe. Moe mag ik pas zijn over 21 uur.