01.
'Linnea doe rustig. We weet niet waartoe je in staat ben' zegt Nils rustig terwijl Daan me nog iets dichter tegen hem aan drukt.
'Laat me los ik wil hier niet zijn ik wil weg, weg van deze wereld met al de mensen die me zo veel pijn hebben gedaan' snik ik nu terwijl ik nog steeds in Daans greep worstel om er uit te komen.
'Rustig alsjeblieft Linnea wordt rustig denk na je wilt niet echt weg' zegt Owen die de hele tijd nog niks heeft gezegd.
'Ik wil wel echt weg' gil ik in zijn gezicht ik wil gewoon weg.
Uiteindelijk trek ik me los uit Daans greep.
'LINNEA DAT WIL JE NIET' gilt Daan in mijn gezicht.
'JA DAT WIL IK WEL' gil ik net zo hard terug.
'LINNEA DENK NA' gilt Rein die me een klap in mijn gezicht verkoopt.
Ik sla hem terug en gil: 'ROT TOCH WAT MAAKT HET JULLIE NOG UIT'
'Het maak ons wel uit je bent een vriendin en mijn vriendinnetje' zegt Owen diep gekwetst.
'Sorry Owen maar ik kan het gewoon niet meer aan' zeg ik zacht en ren weg.
'LINNEA PAS OP' hoor ik nog net voordat er een grote pijn volgt in mijn hoofd.
Er zijn nog geen reacties.