Chapter 9

We zitten samen op de bank, bij mij thuis. Pap is werken, Bella en Violet zijn winkelen. Dus we hebben het hele huis voor ons alleen. Groot pluspunt, pap mag hem, en zijn familie! Nou, die hindernis hebben we gehad. Ik leun tegen hem aan. Hij frutselt wat met mijn haar. 'Haley?' Ik kijk op. 'Ja, Joe?' 'Weet je dat je het mooiste meisje ter wereld bent?' Ik grinnik, en kus hem. 'En weet jij, dat je het allerliefste vriendje bent?' Hij grinnikt, en knuffelt me. 'Dank je wel, schoonheid.' Ik sluit mijn ogen, en leg mijn oor op zijn borst. Ik kan zijn hartslag en ademhaling horen. Ik voel me doezelig worden. 'Love you, babe,' zegt Joseph.' 'Love you too, Joe.' Ik word ruw uit mijn trance verstoord, door de voordeur. Ik hoor Bella en Cameron. Ik zucht. Hier heb ik nu echt geen zin in. Kunnen ze niet ergens anders naar toe gaan? Ze komen de woonkamer binnenlopen. We kijken alle twee op. 'Oh,' zegt Bella. 'Nou ja, we gaan wel naar het zwembad.' Ze lopen naar buiten. Ik zucht. 'Ach, trek het je niet aan.' Vanuit de verte hoor ik een plons, en Bella lachen. Dit is zo irritant. 'Wil je wat drinken?' vraag ik hem. 'Ja is goed. Ik loop wel even met je mee.' We lopen samen naar de keuken. Ik open een keukenkastje, om twee glazen te pakken. Ik voel twee handen op mijn heupen. Ik schrik, en draai me om. Het is Joseph. 'Ha, daar had ik je.' Ik sla mijn armen over elkaar. 'Nou,' zeg ik gespeeld boos. '...zo hoort een heer zich anders niet te gedragen.' Hij lacht. 'Aw, moet ik het goedmaken?' Ik knik. 'Dat is wel het minste wat je kunt doen.' Hij drukt zijn lippen op de mijne. 'Sorry, lekker ding.' Ik grinnik. 'Moet ik je pakken?' vraagt hij. Oh, daar gaan we weer. 'Joe, dat kunnen we nu niet gaan doen. Cameron en Bella zijn hier.' 'Het monster sluipt op haar af...' Ik zucht. Ik begin weg te lopen. 'Hij heeft haar gezien.' Ik moet lachen, en begin te rennen. Zo rennen we lachend om het keukenblok heen. 'Hij zit haar op de hielen!' 'Haha, Joe! Houd op! Je maakt me helemaal spastisch!' 'En hij heeft haar!' Hij pakt me van achteren vast, en tilt me op. Mijn benen spartelen wild in het rond, maar ik kan nergens heen. Ik moet lachen. 'Haha, Joe! Zet me neer.' 'Zodat je er weer vandoor kan gaan? Ik dacht het niet.' Hij zet me neer, maar houdt me nog steeds vast. Hij blaast in mijn nek. 'Ah! Joe, niet doen, haha!' Ik zit te worstelen om los te komen, maar hij is veel sterker. Hij tilt me weer op, en tilt me over zijn schouders. 'Naar buiten met jou!' zegt hij lachend. 'Nee!' zeg ik lachend. Ik kan niet veel doen. Ik hang over zijn schouder heen. Mijn voeten zoeken tevergeefs naar houvast. Ik houd zijn shirt vast, in de hoop niet te vallen. 'Weet je, je ruikt niet zo fris. Misschien is het een idee, dat je een bad neemt.' Hij gaat me in het zwembad gooien. 'Nee! Ben je helemaal gek geworden? Zet me neer!' Ik begin nog wilder te spartelen. 'Ik hoor je niet. Denk je dat ik bluf?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, daarom moet je me neerzetten!' Hij zet me neer. 'Je hebt me aan het denken gezet... Misschien ben je toch niet zo vies.' Ik grinnik. 'Ik heb me vanmorgen nog gedoucht. Je kunt me niks maken.' Hij grijnst. 'Oh nee?' Ik zet snel een paar stappen naar achteren. 'Ik ben hartstikke schoon! Zo schoon, dat heb je nog nooit gezien.' Lachend lopen we weer naar binnen.
Joseph is weer naar huis. Het is bijna etenstijd. Ik ben de tafel aan het dekken, en pap staat te koken. Opeens hoor ik gerommel. 'Wat heb je gedaan, Bella! Weet je wel, waar je aan begint?' Ik zucht. Wat is er nu weer loos? Ik ga aan tafel zitten. 'Wat zou er deze keer aan de hand zijn?' vraag ik aan pap. 'Ik weet het niet.' Ik pak mijn telefoon, en begin met Dave te appen. Pap zet een pan op tafel. 'Stop je je telefoon weg? We gaan eten.' 'Wachten we niet op ze?' Hij schudt zijn hoofd. 'Nee. Ik heb nu honger.' Ik grinnik, en stop mijn telefoon weg. Ik schep op, en begin te eten. Boven horen we ze nog wat schreeuwen. 'Gelukkig wonen we niet in een flat,' zegt pap. 'Pff, zodra ze Bella zouden zien, werden we al geweigerd. Dat kind is zo hysterisch.' 'Ja, Violet mag wel wat strenger optreden. Maar ze is bang dat ze dan te autoritair is. Ik zie het hele probleem niet. Ik ben altijd heel duidelijk geweest over mijn grenzen tegenover jou, en met jou gaat het verder prima.' 'Ze stond vandaag weer bij die Cameron van haar.' 'Ik moet die jongen niet. Een misselijk mannetje, die denkt dat hij alles kan maken, omdat zijn ouders rijk zijn. Waarom neemt ze niet iemand als Joseph? Dat is een goede jongen. Hij is grootgebracht met normen en waarden, heeft een baan, en gaat naar school.' Gelukkig heeft pap hem goedgekeurd. 'Fijn dat je hem goed keurt. Als ik Violet mag geloven, is het een of andere crimineel.' 'Hij ziet er natuurlijk niet uit als een Buchanan, als je ziet hoe hij zich kleedt. En ik zie hem ook nog niet advocaat of bankier worden. Niet omdat hij dom is. Hersens heeft die jongen zat. Maar hij heeft niet de ambitie.' 'Hij wil graag psychiatrie gaan studeren.' 'Psychiatrie? Dat klinkt lang niet slecht. Heb je al enig idee wat jij wilt gaan studeren?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het nog niet zeker. Geschiedenis lijkt me leuk, of archeologie. Maar psychologie heeft ook wat. Ik moet me nog oriënteren.' 'Je hebt nog tijd genoeg, meis. Je moet nog een heel jaar. Zorg eerst maar dat je dit jaar overgaat, al zal dat op zich geen probleem zijn. Je bent slim genoeg.'