Ik heb wat....

Valerie P.O.V.:

Ik schud Nils hand en trek hem in een knuffel. 'Zullen we met zijn alle naar het ziekenhuis gaan' zeg ik. 'Uhm Val je hebt een bloedneus' zegt Owen die een doekje naar me uitreikt. 'Dank je' zeg ik en veeg met het doekje mijn neus af. 'Geen dank hoor' zegt die en begint te lopen ik volg Owen en de rest terwijl ik het doekje nog tegen mijn neus aan druk die nog niet gestopt is met bloeden. Ik weet wat het is maar ik wil eerst het zeker weten. 'Valerie kom je nog' zegt Owen die voor mijn ogen zwaait. 'Uhm ja' zeg ik en ga naast hem lopen. 'Wat is er je lijkt zo afwezig?' zegt Owen die me vragend aankijkt. 'Niks kom we gaan naar Kate in het ziekenhuis' lul ik er snel over heen. 'He je weet toch wel dat als er echt iets is dat je het gewoon tegen me kan zeggen he' zegt Owen en geeft me een knuffel. 'Nee maar nu wel. Kan ik je dadelijk wat vertellen' zeg ik tot mijn grote verbazing. 'Tuurlijk maar je klinkt ernstig weet je zeker dat het kan wachten' vraagt Owen die me vragend en bang aan kijkt. 'Het kan wel even wachten maar niet te lang' zeg ik en weet een kleine glimlach op mijn gezicht te toveren. 'Oké' zegt Owen en pakt mijn hand ter wel hij me de bus in trekt. 'He komen jullie ook eindelijk' zegt Rein die ons lachend aankijkt. -Het lachen zal je snel ver gaan als je weet wat er aan de hand is-. 'Ja sorry' zeg ik en plof neer op een stoel Owen ploft al snel naast me neer. 'Wil je het nu vertellen of dadelijk in het ziekenhuis' vraagt Owen me lief. 'Nu wat dadelijk krijg ik waarschijnlijk de uitslag' zeg ik en kijk hem verlegen aan. 'Waarvan' vraagt Daan nieuwsgierig terwijl hij zich omdraait. 'Naja dan kan ik het waarschijnlijk maar beter gelijk aan jullie allemaal vertellen. Van de bloedtest' zeg ik en kijk naar de grond. 'Waarvoor heb je een bloedtest gedaan' vraagt Gina die ook geïnteresseerd zit te luisteren. 'Het kan zijn dat ik leukemie heb' zeg ik en kijk Owen aan die me gelijk in een knuffel trekt. 'Wat erg maar misschien is het helemaal niet zo je hebt de uitslagen toch nog niet' zegt Nils die me meelevend aankijkt. 'Das waar' zeg ik en duw me weer een beetje tegen Owen aan. 'Het komt goed' zegt Daan die ook even over mijn haar strijkt.

Owen P.O.V.:

Ik strijk over Valerie' haar heen ik wist niet dat het zo erg was maar ben blij dat ze het aan ons vertelt heeft. 'He je weet het niet zeker' fluister ik een keer in zijn. Ik duw Val een beetje van mijn af en kijk in der rode ogen. 'Ik weet het niet' snikt ze en kijkt me met grote puppy oogjes aan. 'Het komt allemaal goed' zeg ik met meer overtuiging dan ik zelf voel. 'Echt?' vraagt ze met een beetje hoop in der stem. 'Echt' zeg ik met nu nog meer overtuiging. -Ik weet niet of het goed komt ik hoop het-. Ik zie hoe Valerie der hoofd tegen mijn borst legt en ik druk der nog iets steviger tegen me aan. Als we eindelijk in het ziekenhuis zijn komen er gelijk twee mensen op ons af. 'Valerie goed dat ik je zie wilde net gaan bellen want de resultaten zijn binnen. Maar heb je even tijd of gaat het niet lukken' vraagt een Mevrouw die niet al te blij kijkt. 'Ik heb wel even maar zou er iemand mee mogen' vraagt Valerie onzeker. 'Tuurlijk wie wil je dat er mee gaat' vraagt ze aardig. 'Owen zou je met me mee willen alsjeblieft' smeekt ze me bijna. 'Ja ik ga met je mee jongens we zien jullie zo' zeg ik en loop samen met Valerie achter de mevrouw aan. We gaan naar de 3de verdieping en ik kijk op de borden daar boven. Leukemie staat er op. Nou het is echt heel leuk deze ziekte. We lopen een kantoor binnen en ik ga achter Valerie staan. 'Valerie we hebben ontdekt dat...'

Rein P.O.V.:

Samen met de ander loop ik naar boven achter de man aan die net met de vrouw aan was komen lopen. 'Dit is de kamer waar ze vanavond ligt na vanavond wordt ze ergens anders heel verplaats' zegt de man terwijl die alweer weg loopt. Ik duw zachtjes de deur open en zie het leven lozen lichaam van Kate liggen. Ik zie hoe Dina een arm om Nils heen slaat. Nadat het uit was met Owen is Dina steeds closer met Nils geworden. 'Vaarwel Kate. Rust in vrede' zegt Nils terwijl de tranen over zijn wangen lopen. Ik zie hoe ook Esmee naar Nils toe loopt en hem in een knuffel neemt. Ik loop ook naar Nils toe en geef hem een knuffel. 'Het komt goed' zeg ik en kijk hem meelevend aan.