11

Katerina kwam overeind met de armen van haar moeder nog steeds om der heen, ze probeerde los te komen en uiteindelijk lukte het.

'Katerina meid wat ga je doen'. zei haar moeder bezorgt die keek hoe ze weg liep richting de stallen,

'Ik ga naar de kamer van Damon, ik was niet meer welkom in het huis, dat gevoel gaf papa me dan dus ik blijf hier vanacht ga jij maar naar binnen voordat papa ook boos gaat worden op jou. Alsjeblieft mama?'. zei ze op een bijna smekende manier. En haar moeder knikte naar haar en draaide zich om richting het huis.
Katerina bleef kijken tot de deur dicht ging en hoorde dat papa begon te schreeuwen tegen hem.

Dit was me kans bedacht ze zich, en rende snel door naar de stallen. Ze pakte Power want die was toch het snelste van allemaal. Ze deed hem zijn hoofdstel om en sprong erop. De deur van de stallen was nog open dus ze ging snel in galop de regen in.
Het zand was tot modder verandert maar dat weerhield haar niet, ze moest Damon inhalen, ze moest normaal afscheid nemen wat alleen tussen hun was zonder geschreeuw van papa en of dat mama zit toe te kijken.

Ze reed snel door het maanlicht en stopte een paar keer om te kijken naar het spoor wat bijna weg getrokken was door de regen.... Toen zag ze in de verte een paard staan. Ja het was zijn paard die zoude ze uit duizende herkennen en ze ging weer in galop verder... Zijn paard kwam telkens dichterbij....