Sam 14

'Ik ben blij om eindelijk weer naar huis te gaan.' Ik kijk naar Klaine die me op zijn komen halen. 'Ja, daar zijn wij ook blij om. Kon Mercedes je eigenlijk niet komen halen?' vraagt Blaine. 'Nee, Ze had een afspraak.' 'Oh, Wil je dan eerst naar Kurt appartement, nou ja Ik ben ook tijdelijk ingetrokken.' zegt Blaine, hij slaat een arm om Kurt 's middel. 'Dus jullie zijn eindelijk samen.' concludeer ik. Ze kijken elkaar en Kurt is de gene die antwoord: 'Nee, we zijn gewoon bro 's net zo als wij zijn.' legt hij uit. 'O, jammer.' zeg ik, 'Maar nee, ik wil naar huis. Sorry jongens.' 'Het geeft niet, kom we gaan. Ik heb dit gebouw nu wel genoeg gezien, voor mijn leven.' zegt Kurt en hij opent de deur van de auto. Ik stap in.
Ik zucht en open de deur en loop naar binnen, 'Mercedes, Ik ben er!' roep ik, maar ik krijg geen antwoord. Het zal wel, Ik loop de kamer binnen. Daar op de bank zit Mercedes te.. 'O M-I-J-N GOD...!!!' roep ik. 'Sam, laat het me uitleggen.' zegt Mercedes, die gelijk was op gesprongen en naar me toe was gelopen. 'Hoe lang? Wie is dat?' stamel ik terwijl ik me onder controle te houden. 'Dit was de eerste keer, en dit is Shay.' aan haar manier van praten merk ik dat ze liegt. 'Ik dacht dat jij de ware was,....' Ik val stil. Ik kijk haar aan recht in haar ogen. Nee, dit kon niet waar zijn, Ik draai me om en ren terug naar de parkeerplaats, maar ze zijn al vertrokken.
Ik zucht en begin te lopen.'The sun goes down The stars come out, And all that counts. Is here and now My universe will never be the same. I'm glad you came. You cast a spell on me, spell on me. You hit me like the sky fell on me, fell on me, And I decided you look well on me, well on me. So let's go somewhere no one else can see, you and me. Turn the lights out now. Now I'll take you by the hand. Hand you another drink, Drink it if you can. Can you spend a little time, Time is slipping away.'
Ik sta voor de deur van Klaine, Ik klop op de deur. De deur gaat open, 'Sam, wat doe jij hier?' vraagt Kurt. Ik zeg niks maar leg mijn hoofd op zijn schouder en laat mijn tranen hun eigen weg gaan. 'Sam?' klinkt er achter Kurt. Ik kijk op en zie Blaine achter hem staan. 'Mercedes heeft me be..' verder kom ik niet. Ik laat mijn hoofd weer op Kurt 's schouder rusten. 'Omg, Sam. Dat is afschuwelijk.' fluistert Kurt. Ik laat hem los en veeg de tranen uit mijn ogen. 'Ik kwam binnen nadat jullie me hadden afgezet. Ik hing mijn jas op en ging de kamer binnen. En toen zat ze daar te zoenen met een of andere Shay.' leg ik mijn gedrag uit. 'AUtsjjj' zegt Blaine. 'Ja, zeg dat wel. Daarna ben ik gelijk naar jullie gekomen. Vinden jullie het erg als ik een tijdje hier blijf?' 'Nee, maar we hebben nu wel een probleem.' bekend Kurt. 'We wouden ten ere van jullie verloving en ons stuk naar het strand vanavond. En dat gaat nu dus niet meer.' Ik hoor de teleurstelling in zijn stem. 'I 'm so sorry jongens.' zeg ik