022

Viola POV"

Luisterd naar het liedje 'Hold on, we're coming home' van 'Drake' probeerde ik me even af te zetten van de wereld. Niemand maar dan ook niemand, had nog iets tegen me gezegd. Zelfs de jongens, die altijd aardig tegen me waren geweest, hadden niks tegen me gezegd. Er werd gewoon niet naar me geluisterd terwijl ik een goede reden had. Ja, oké, was was misschien niet handig van mij… Zayn lag nu wel uit het spel.
Waarom was ik zo'n trut? Niemand mocht me nu vast weer.
Iedereen zat nu gezellig met Joy op de bank, spelletjes aan het spelen. Or whatever they do.
Eerlijk gezegd had ik nooit echt goede vrienden gehad. Al vanaf mijn kindertijd probeerde ik me niet te hechten aan mensen. "Ze laten je toch vallen, wees onafhankelijk" zei mijn vader altijd. Raar genoeg luisterde ik wel naar hem. En hij had gelijk. Mensen zijn gewoon allemaal arrogante wezens.
Ik keek de kamer rond die ik deelde met Harry. Ik pakte een van de kussens van mijn bed op en gooide hem richting Harry's kledingkast. Spullen gooien lucht altijd op.
Ik zuchtte. Alles was hier echt klote. Jenna met haar 'perfecte' lach… Daisy haar 'te lieve' karakter… Het nieuwe meisje dat er meteen super uit zag, wat verklaarde waarom iedereen meteen aardig deed. Al vanaf dat Joy binnen liep, waren de jongens meteen van stuk.
Op mijn tenen glipte ik over de zachte stof van het tapijt naar het raam toe. Mijn blik gleed naar buiten. Het bos was echt mooi deze avond. Deze plek viel me nooit eigenlijk op. Hier kon ik mooi tot rust komen. Misschien kon ik morgenochtend als Harry aan het ontbijten is, even mediteren. Dat kon toch geen kwaad?
Even beet ik op mijn lip. Misschien moest ik maar eens naar beneden gaan… Ik kon mijn excuses wel aan bieden. Dat was nog het minste wat ik nog kon doen.
Snel boog ik voorover en knoop mijn haar met het elastiekje om mijn pols in een knot. Daarna slofte ik naar de lange trap die naar de hal toe leidde.
Beneden rook ik al gauw de geur van pizza. Hadden ze nou zonder mij gegeten? Ik voelde een brok in mijn keel ontstaan. Dat kon toch niet? Zo gemeen waren ze toch niet?
Ik wilde net de gangdeur openen om naar de woonkamer toe te gaan of ik hoorde de naam 'Zayn' vallen. Met een rood hoofd opende ik toch maar de deur en liep zachtjes als een klein kind naar het kabaal toe.
In de keuken zag ik al gauw een paar vers gebakken pizza's op het aanrecht staan. Daisy stond bij de oven voorover gebukt om nog een pizza uit de oven te halen.
"Hee…" begon ik zachtjes. Daisy reageerde niet en stond nog steeds te prutsen met de vers gebakken pizza. Ik legde mijn hand op haar rug. "Ik zal je even helpen."
Daisy draaide zich schokkend om en keek in mijn gezicht. "Oh jij bent het. Ik had niet door dat je achter me stond." Daisy blote haar tanden en gaf me een anti-warmte handschoen.
Ik gaf haar een glimlach terug en boog weer voorover. Ik greep zachtjes de warme salami pizza vast en schoof hem op de plaat.
"Oh, ik heb ook een pizza voor jou gemaakt. Ik wist niet of je al had gegeten…" Daisy bloosde even. Ik voelde een schuldgevoel omhoog komen. Had ik zo verkeerd over haar gedacht? Ik moest me schamen.
"Bedankt…" stamelde ik tevreden. Ik gaf haar de pizza die ze meteen overnam en naast de andere pizza's gooide. "Iedereen zit gezellig buiten. Het is best lekker weer."
Ik knikte en hielp haar met de pizza's oppakken. Ze zaten gezellig buiten. Zonder mij.
Samen met Daisy wilde ik naar de tuin toelopen of Daisy me bij mijn mauw eventjes vast greep. Ze keek me aan terwijl ze op haar lip beet. "Ehm, het kan zijn dat iedereen een beetje boos op je is. Ik zal er maar niet teveel over praten…"
Ik knikte naar Daisy als bedankje. Ik zei het toch? Ze waren nog steeds boos op me. Nu had Joy vast een verkeerde indruk van me.
Op mijn sokken liep ik met het eten de tuin in. Het zag er erg gezellig uit. Iedereen zat onder het afdakje en er hing wat verlichting. Louis en Liam stonden bij een buitenkachel wat blokken hout te gooien op een vuurtje. Joy en Niall waren onderuit aan het kletsen en Jenna praatte wat met Harry.
Zodra de jongens Daisy en mij met het eten zagen, schoof iedereen meteen aan de houten tafel. Ze hadden vast weer eens honger.
Zonder iedereen te lang aan te kijken legde ik voorzichtig de pizza's op tafel. Niall had als eerste een pizza punt op zijn bord. "Pizaaaaaa!" zong hij vrolijk.
Joy grinnikte even. "Ik kan echt niet geloven dat ik nu gewoon met One Direction aan tafel zit. Dit is echt een droom." Louis begon te lachen. "Voor mij ook… OMG Harry!" merkte hij spontaan op.
Zijn handen wreven over Harry's shirt en hij begon te 'fangirlen'. Iedereen begon te lachen en pakte uiteindelijk ook een pizza punt.
Ik schoof naast Dasiy, tegenover Harry. Langzaam ongemerkt probeerde ik een hap door mijn keel te krijgen wat aardig mislukte. Ik voelde me echt ongemakkelijk hier.
Na enkele minuten geklets, geklooi en gerommel van de jongens had iedereen zijn pizza al aardig op. Dus was het tijd blijkbaar tijd voor een proost. Harry duwde zijn glas omhoog en iedereen volgde hem als voorbeeld.
Liam nam het woord: "Vanaf het begin dat we hier kwamen ging alles mis, mensen wilde hier weg, mensen kregen ruzie, verschrikkelijke opdrachten, spullen raakten kwijt, heftige buikpijn, mijn val, mijn geheugenverlies en Zayn… Maar, er zijn ook dingen goed gegaan, bijvoorbeeld we sloten vriendschappen met elkaar. Laten we dat laatste vooral vast houden en lol maken. Dat is het allerbelangrijkste. Proost!" Iedereen duwde tegen elkaars glas aan.
Opeens begon Louis te praten. "Eh, mooie speech Liam!" Hij zette zijn glas op tafel. "Maar er zijn ook wel meerdere dingen goed gegaan…" Niall begon te lachen. Waar ging dit naartoe?
"Bijvoorbeeld dat Harry heeft gezoend met Daisy?" Niall keek Louis vragend aan. Louis' gezicht betrok. "Niall…' siste hij zacht. Gelijk viel er een pijnlijke stilte. Wat? Hebben ze gezoend?
Ik keek Daisy vragend aan. Haar gezicht trok bleek en ze staarde naar de grond. Toen keek ik naar Harry, die het zelfde deed. Niemand durfde weer iets te zeggen.
Opeens stond Daisy op en rende naar binnen. Tja, dat was te verwachten… Harry schoot overeind. "Daisy! Wacht!"
Iedereen keek elkaar verbaasd aan. Niall kreeg een rood hoofd als een tomaat. "Eh… Ik moet voortaan mijn mond houden." Louis knikte vastberaden.
Niall trok ineens iets onder de tafel vandaan. Het was zijn gitaar die hij al gauw begon te beslaan. Joy's ogen begonnen te twinkelen.
"And ohh… Niall is a pig!" zong Louis vrolijk. Wat een gekkenhuis was dit toch ook.
Snel stond ik op en rende toen ook naar binnen.