Chapter 4

Ik kom aan op school. Ik stap de bus uit, en kijk rond. Ziet er niet verkeerd uit, tot nu toe. Ik hang mijn rugzak om, en loop naar binnen. Overal lopen mensen rond. Een beetje ongemakkelijk loop ik naar de balie. Achter de balie zit een vrouw. 'Goedemorgen, mevrouw,' begin ik. 'Dit is vandaag mijn eerste dag. Ik kon hier mijn rooster ophalen.' De vrouw knikt, en pakt een klapper. 'Natuurlijk. Wat is je naam?' vraagt ze. 'Haley Hepburn, mevrouw.' Ze begint te bladeren. 'Ah, ik zie het al. Je eerste les is in 1.02, dat is hier om de hoek. Veel plezier.' Ik bedank de vrouw, en pak mijn rooster. Ik loop naar mijn lokaal toe. Er staan al wat jongens te wachten. Hm, wat doe ik nu? Ik leun tegen de vensterbank aan. Ik trek mijn oortjes uit, en berg ze op. 'Ik hoorde dat we een nieuwe krijgen,' zegt er een. 'Oh ja? Wanneer dan?' vraagt de ander. De jongen haalt zijn schouders op. 'Dat weet ik niet. Ik weet alleen dat het een meisje is.' Ik kijk naar mijn knieën. Ik voel me altijd zo ongemakkelijk in zulke situaties. Ik kijk op mijn telefoon, en check mijn facebook. Hm, niks interessants. Ik stop hem weer weg. De bel gaat, en er komt een man aanlopen. 'Ah, Dave en Eric. Wat zijn jullie al vroeg.' 'Voor geschiedenis zijn we altijd vroeg, meneer,' antwoord een van de twee. 'Gelukkig weet ik wie het zegt, Dave,' antwoordt de man lachend. Dave haalt zijn schouders op, en loopt samen met Eric naar binnen. Ik blijf even wachten. Ik verzamel al mijn moed, en loop naar binnen. Ik ga aan het raam zitten, en pak mijn boeken op tafel. Dave en Eric, die naast elkaar zijn gaan zitten, kijken me aan. 'Ben jij die nieuwe?' vraagt Dave. 'Ik ben nieuw, ja,' antwoord ik. Ze staan op, en lopen naar me toe. Oh nee, daar heb je het al. Ik sta ook op, in de hoop dreigend over te komen. Dave steekt zijn hand uit. 'Dave Kensington, aangenaam.' Een beetje verbaasd schud ik zijn hand. 'Haley Hepburn.' Daarna komt Eric. 'Eric Coastman.' Ik schud zijn hand ook. 'Aangenaam. Waar kom je vandaan?' 'Van New York.' Met grote ogen kijken ze me aan. 'Serieus? Dat is super vet.' 'Ja, best wel.' De man draait zich om. 'Nou, als we ons dan toch allemaal aan het voorstellen zijn...Ik ben meneer Kenway,en ik geef geschiedenis.' Langzaam stroomt de klas vol. Hm, het zijn alleen maar jongens. 'Nou heren, jullie hebben vandaag geluk, want jullie hebben er een meisje bij,' zegt meneer Kenway. Ze kijken allemaaal om. Ik voel me zo ongemakkelijk. 'Juffrouw Hepburn, waarom kom je niet naar voren, en vertel je wat over jezelf?' Wat een afgang. Ik sta op, en loop naar voren. 'Nou, mijn naam is Haley. Ik ben 16 jaar oud, en woon sinds een paar weken hier, in Houston. Ik heb eerst in New York gewoond. Ik woon samen met mijn vader, zijn vriendin en haar dochter net buiten Houston...Dat was het wel.' Meneer Kenway knikt. 'Prima. Ga maar zitten. Goed, heren...Oh, sorry. Dat kan ik nu niet meer zeggen.' 'Maakt niet uit, meneer,' zeg ik snel. 'Goed. Waar was ik...Ja, de industriële revolutie, mensen.'
Zo, mijn eerste twee lessen zitten erop. Nu komt het ergste, de pauze. Ik heb geen idee waar ik moet gaan zitten. Ik kijk rond. Ik zie een paar jongens van mijn klas. 'Haley!' Ik draai me om. Ik zie Dave en Eric. 'Kom je bij ons zitten?' vraagt Eric. Ik knik. 'Ja, natuurlijk. Lijkt me leuk.' We lopen naar buiten, en gaan op een trap zitten. Ik leg mijn tas neer, en haal mijn pakje sigaretten eruit. 'Vinden jullie het erg als ik...Laat maar.' Ik zie dat ze ook een sigaret hebben opgestoken. En ik ben een aansteker vergeten. Die moet Violet weer verstopt hebben. 'Mag ik misschien een vuurtje?' Dave knikt, en houdt me zijn aansteker voor. Ik steek mijn sigaret aan, en neem een fikse trek. 'De eerste keer in twee jaar, dat we weer een meisje in de klas hebben zitten,' zegt Eric. Ik grinnik. 'Nou, hier is ze dan.' We lachen. 'Maar die dochter van....Anyways, komt die niet hier naar school?' vraagt Eric. 'Jawel hoor. Maar ze zit in een andere klas. Ik heb haar vandaag nog niet gezien.' Ik neem nog een trekje van mijn sigaret. 'Sorry, maar heeft iemand van jullie misschien vuur voor mij?' Ik draai me om. Mijn ogen worden groot, en mijn adem stokt in mijn keel. Voor me staat de knapste jongen die ik ooit heb gezien. 'Voor jou altijd, Joe,' zegt Dave. Hij houdt hem zijn aansteker voor. Joe maakt zijn sigaret aan, en neemt een fikse trek. 'Dadelijk hebben we Spaans, toch?' vraagt hij. Dave knikt. 'Ja, dat klopt. Trouwens, we hebben nu een dame in de klas. Je was er de eerste twee uur niet. Kenway heeft er overigens niet naar gevraagd, dus het is waarschijnlijk niet eens opgevallen. Hoe dan ook, dit is Haley.' Hij kijkt me aan. Hij heeft prachtige bruine ogen, om in te verdrinken. Ik slik even. Hij steekt zijn hand uit. 'Aangenaam, Joseph Buchanan. Maar zeg maar Joe. Dus je bent nieuw? Interessant. Waar kom je vandaan?' 'New York,' breng ik moeizaam uit. 'Nee maar, dat klinkt niet slecht. Nou, ik hoop dat je het hier naar je zin zult hebben. Verwacht niet teveel van deze school. Ze is oké, maar niet het beste wat ooit in je leven is overkomen.' Ik grinnik, hij doet hetzelfde. Hij heeft iets langer haar, en een baardje. Hij neemt een trek van zijn sigaret. 'Weet je...Als je lacht, ben je net Bambi.' Ik kijk hem aan. 'Bambi was mijn favoriete disneyfilm toen ik klein was,' vervolgt hij. Ik moet blozen. Is hij nu met me aan het flirten? Kom op mens, zeg iets terug. 'Die van mijn was Pocahontas, maar dan vooral vanwege die vogel en die wasbeer.' Wat zeg ik nu weer?! Wat ben ik voor een sukkel! 'Maar Bambi was ook altijd best leuk.' Houd op met praten, voordat je iets ergs doet. Ik frutsel aan mijn pony. Hij lacht. 'Oké dan, Bambi. Dan zie ik je dadelijk wel bij Spaans. Ik zeg het wel als ik el Mapache zie, goed?' Ik knik. 'Tot zo,' zegt hij lachend. Hij loopt weg. Geweldig Haley. Nu vindt hij je een loser.