Losing trust - 052

Julia P.O.V.
Ik werd vermoeiend wakker en een paar stevige armen. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht en moest gelijk denken aan gisteravond. Ik probeerde langzaam uit bed te kruipen maar werd ineens heel hard terug getrokken. Ik moest lachen en draaide me om. Toen ik die ogen zag was ik in een soort trans en wist even niet wat te doen. “Julia.. hallo?” ik schrok op en zag Harry even verbaasd naar me kijken. “Sorry wat zei je?” “Ik vroeg of je lekker hebt geslapen?” zei hij lacherig en ik knikte. Ik kroop dichter tegen hem aan en legde mijn hoofd op zijn borst. Ik voelde zijn hand door mijn haar, over mijn kaaklijn en daarna over mijn arm gaan. Ik kreeg kippenvel en een warm gevoel van binnen. jammer genoeg werd het moment verstoord door Harry zijn telefoon die af ging. “Kut” hoorde ik hem zachtjes zeggen en hij sprong uit bed. “Juuuul waar heb ik die mobiel?” “Weet ik niet.” Ik moest lachen door zijn gefrustreerde hoofd en liep me achterover op de kussen vallen. “Waar is dat ding?! GEVONDEN! Hallo met Harry….. ja…… moet dat?..... hmhm….. oké… ja..doei.” “Wie was het?” “M’n moeder ik moet Gemma van het station halen over een uur.” “Haha wat is daar nou zo erg aan dan?” ik keek hem lacherig aan en hij keek met een zeurderige blik. “Ik wil niet weg bij jou..” zei hij zachtjes waardoor ik nog harder moest lachen. Ik kroop uit bed en liep naar hem toe. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en drukte zachtjes een kusje op zijn mondhoek. “Dan ga ik toch gewoon mee” zei ik uitdagend en hij kreeg een lach op zijn gezicht. Ik liep naar de badkamer en deed de douche aan. daarna deed ik mijn kleren uit en ging onder de heerlijke warme stralen staan. Toen ik klaar was riep ik Harry zodat hij onder de douche kon. Terwijl ik.me aan het afdrogen was stond hij onder de douche. Ik deed mijn kleren aan. Deed mijn haar en make-up en ging toen naar beneden. Ik liep naar de keuken en pakte een bak cornflakes en at die op. Ik schrok toen ik opeens een paar lippen voelde op mijn kruin. Maar herstelde mezelf al snel weer een kreeg een lach op mijn mond terwijl haar tegenover mij aan het kookeiland kwam zitten met een appel. "Hoelaat moeten we weg?" vroeg ik terwijl ik mijn laatste hap cornflakes in mijn mond deed. "5 à 10 minuten." " WAT?!" riep ik geschrokken en verlikte me bijna. "Hahaha doe maar rustig Gemma wacht wel ze is de koningin in geduld hebben" zei hij. Ik knikte even en liep toen met mijn kom naar het aanrecht. Harry deed hetzelfde en daarna liepen we naar de gang. We deden onze schoenen, jas, sjaal en muts op en liep toen naar buiten. Tot mijn verbazing waren er geen paparazzi terwijl er al vele verhalen in bladen stonden over dat ik nu met Harry woonde. We liepen naar de garage en stapte in de Range Rover opweg naar het station.