The Guardians (Shadow 2)

Rustig kijk ik naar de vier lichamen die op de grond liggen,
Grijzend kijk ik in het rond, waarna ik plots wat hoor,
Mijn oren spitsen zich waarna ik om mij heen kijk,
Heb ik er een gemist?
Nu ik er aan denk... ze waren met zijn vijven...
Rustig kijk ik de omgeving rond waarna ik weer wat hoor,
Deze keer was het meer een bons, alsof iemand viel,
Grijzend sprint ik richting het geluid, als ik bij de jongen kom grijns ik,
Hij had blijkbaar nog niet door dat ik weg was,
Bloed druppels vallen langzaam naar beneden waarna ze landen op zijn voorhoofd,

Als die omhoog kijkt grijns ik, mijn katana's had ik al gereed om hem te onthoofden.
Als die zichzelf omhoog helpt via de muur bekijk ik hem even,
Er was angst in zijn ogen te zien, maar ook iets anders,
Iets wat ik niet kon plaatsen,
Iets wat heel raar was, iets wat ik nooit gezien had.
Voordat ik mijn gedachtes zijn gang laat gaan, duw ik de katana's in zijn maag,
Als ik twee handen op mijn schouders voel, komt er een verbaasde blik op mijn gezicht,
Hij trok zichzelf naar mij toe, de katana's doorboorden zijn lichaam.
Zijn gezicht... hij had de houding van iets wat ik niet begreep...
Waarom zou iemadn zijn leven geven?!
"I would... love... you..."
De woorden... ze... ze waren waar...
De katana's glijden van zijn lichaam waarna die op de gond valt.
Geschrokken laat ik mijn katana's vallen waarna ik hem net op tijd opvang.
Hij zou... van mij houden?!
Van mij?!....
Geschreeuw vult de omgeving waarna ik hem optil en naar de andere vier loop,
Ik moest hem reden... Ik moest iets doen...
Maar... mijn ziel zou weer een stuk moeten missen...
En die fout heb ik al eens gemaakt...
Ik zucht en grijns dan even, het kon niet anders...
Ik leg hem neer op de grond waarna ik een mesje uit mijn riem pak,
Met het mesje maak ik twee sneeën in mijn armen waarna het bloed op de grond druipt.

Langzaam begint het bloed een vorm te maken waarna ik glimlach,
"I ask thou for aid, save those willin to fight, keep those willin to die"
Het bloed begint cirkels te maken om de lichamen heen waarna ik grijns,
Het begon te werken, de spreuk die ik ooit geëigend heb begint te werken,
"I ask thou, show yourself to save those willin to fight, and to keep those willin to die!"
Duistere wolken vullen de omgeving, waarna lichtflitsen in de wolken te zien is.
Een hard geluid is te horen midden in de duistere wolk waarna het oplost,
Het enigste wat overblijft zijn twee vrouwen, vastgebonden aan een kruis,
Een vrouw word omringt door een duisternis, waarna de andere omringt word door puur licht.

De vrouwen bewegen beiden hun hoofd waarna ze mij aankijken,
"Thou summoned us, for that we shall claim a piece for our hunger, Now your wish shall be granted!"
Glimlachend voel ik hoe alles zwaarder word, hoe alles zwart voor mijn ogen word, waarna ik langzaam naar de grond val.
Het enige wat ik nog kon zien was hoe de lichamen weer een geheel werden en de levensenergie terug naar zijn lichaam ging,
Daarna werd alles een grote duisternis....