Losing trust - 051

Harry P.O.V.

“Harry?” “Hmm.” “Ik hou van je.” “Ik hou meer van jou” ik hoorde haar even zuchten. Na 10 minuten werd haar ademhaling zwaarder en was ze volgens mij in slaap gevallen. Ik haalde haar langzaam van me af en trok mijn boxer aan. Ik wikkelde haar in de deken en tilde haar. Ik liep richting de trap naar de slaapkamer. Daar aangekomen legde ik haar voorzichtig in bed en stopte haar in. Ik trok een joggingbroek aan en liep weer naar beneden. Ik pakte alle kleren van de grond en legde die boven in de wasmand. Ik liep weer terug naar de woonkamer, ging op de bank zitten en deed de televisie aan. Ik zapte en zapte “Niks” zei ik tegen mezelf. Misschien word het tijd om weer eens met de jongens te chillen. Ik pakte mijn mobiel en scrolde door mijn contacten. ‘Liam’ bellen. Ik drukte op het groene hoorntje en wachtte af. “Met liam.” “Hé man met Harry.” “Heee hoe gaat het?” “Ja goed. Met jou?” “Ja prima alleen een beetje saai hier haha” het was fijn om Liam zijn stem weer eens te horen. “Maar uh ik had een vraag. Kunnen we binnenkort weer eens met de rest van de jongens chillen?” “Ja dat klinkt leuk. Heb iedereen al een tijdje niet gezien. Aangezien het zo rustig is haha.” “Ja inderdaad. Dan kan je Danielle ook wel meenemen en Louis, Eleanor.” “Ja klinkt goed. Neem jij Julia dan ook mee. ik wil haar wel eens even ontmoeten.” Ik moet lachen en antwoordde ja. Liam zou de andere jongens bellen en na een tijdje nog gesproken te hebben hingen we op. Ik besloot uiteindelijk toch maar naar boven te gaan en stond in de badkamer mijn tanden te poetsen. “BAM” ik hoorde een keiharde knal en liet van de schrik mijn tandenborstel op de grond vallen. Ik spoelde snel mijn mond en liep de gang op. ‘Eerst Julia checken’ dacht ik bij mezelf en liep naar mijn slaapkamer. Ik deed voorzichtig de deur op en zag haar vredig in mijn bed slapen. Ik kreeg een klein lachje op mijn gezicht en deed toen heel zachtjes de deur weer dicht. Ik liep richting de trap en struikelde bijna over mijn eigen voeten toen ik weer een knal hoorde. “Fuck” zei ik tegen mezelf en liep langzaam de trap af. Ik had het koud en wreef even met mijn handen over mijn armen. Ik liep richting de woonkamer en deed voorzichtig de schuifdeuren open … niks?! Ik liep naar de keuken maar daar was ook niks. ‘Wat in hemelsnaam waren die knallen?!’ er was helemaal niks in huis en besloot om het er maar bij te laten zitten. Het waarschijnlijk gewoon iets buiten stelde ik mezelf gerust en liep naar boven naar de slaapkamer. Ik kroop in bed en sloeg mijn armen stevig om Julia heen. Ze maakte een klein geluidje deed haar ogen even open, maar deed ze daarna gelijk weer dicht. Ik stopte mijn gezicht tussen haar nek en schouder, sloot mijn ogen en viel zo langzaam inslaap.