Dit mag niet gebeuren.

Zijn hand ging naar mijn broek... Waarom zou hij dit doen?
Hij zei net dat hij zou wachten... Ik moet hier iets over zeggen...
Wat doe je nu? Je ging toch wachten?...
Ja natuurlijk wacht ik, we gaan geen seks hebben of zo hé.
Ik mag je toch nog wel aanraken?
Ik liet het toe.. Zijn hand ging verder naar 'daar'...
Hoewel ik dit echt niet wou probeerde ik mijn gedachten maar te verzetten...
Hij wou dit doen, ik moest niets doen wat ik niet wou.
Maar wie zegt dat ik dit wel wou?
Het lukte me gewoonweg niet... Ik kon dit helemaal niet...
Ik nam zijn hand weer weg, zo mocht dit niet beginnen...
Laten we dit toch maar niet doen, jouw ouders zijn thuis eh...
Wat een dom excuus... Maar wat moest ik anders zeggen?
Of moest ik hem gewoon laten doen?
Neen dat kon ik echt niet... Eerlijk zijn..
Oké, de waarheid is dat ik dit gewoonweg echt nog niet wil...
Ik bedoel maar, misschien wil ik dit wel, maar 't voelt nu gewoon echt niet 'juist'.
Het spijt me...
Waarom die puppy ogen? Ik kan daar echt niet tegen...
Weet je.. Je hoeft geen sorry te zeggen. Het spijt mij net...
Hij keek me vreemd aan, met zo'n "vragende blik"...
Ik knikte met mijn hoofd...
Dit moet ik gewoon even doen, gewoon doorbijten...
Hij kroop onder 't laken, en ik ook.
Toen... Zijn moeder binnen kwam en zei "Het eten is klaar hoor!"
Ik hoorde zijn moeder even stilstaan en toen weer zo snel mogelijk naar buiten gaan...
Wat nu?