006

‘Jeetje’ mompelde ik toen we de grote hotelkamer binnen wandelde. Het was de grootste hotelkamer die ik in mijn leven had gezien. Een grote woonkamer en keuken. Aan de andere kant van de kamer waren weer aparte slaapkamers voor ons. Gelukkig had iedereen een eigen slaapkamer. De andere mensen die de show allemaal moeten neerzetten en de bodyguards sliepen weer in een andere kamer. In ieder geval niet bij ons in dit soort van appartement. Ik sleepte de koffer achter mij aan om Rosie haar voorbeeld te volgen om een slaapkamer uit te kiezen. ‘Neem jij deze? Dan neem ik deze?’ ze wees naar een slaapkamer bij het grote raam waar je over heel New York uitzicht had. Ik knikte en liep meteen de kamer binnen die ook erg groot was. Een groot tweepersoonsbed met aan deze kamer grenzend een badkamer waar alles ook nog is groter was dan ik thuis kende. Ik ging op het rand van het bed zitten en zuchtte diep. Het zal vast nog even moeten duren om alles te moeten verwerken. Door het tijdverschil was het hier nu al rond elf uur in de avond, maar ook al was het nu pas in Londen in de morgen was ik kapot van alles wat ik deze dag had meegemaakt. ‘Olivia?’ ik keek op en zag Liam bij mijn deur staan. ‘Kom je ook nog even? Er is een hele grote tuin bij dit hotel en daar gaan we nog even zitten’ ik keek Liam aan die even twijfelde, maar dan toch naast mij op het bed kwam zitten. ‘Prachtig uitzicht’ mompelde Liam en ik knikte instemmend. ‘Het is allemaal een beetje overweldigend, niet?’ vroeg Liam en ik sloeg mijn ogen neer. ‘Ja misschien.. Ik heb opeens zoveel gevoelens in mijn lichaam en kan ze niet allemaal plaatsen’ fluisterde ik en Liam sloeg een arm om mijn schouder. ‘Als er wat is kan je het bij mij kwijt, dat beloof ik je’ fluisterde hij in mijn oor en een kleine glimlach viel er rond mijn lippen. ‘Kom, de jongens wachten’ hij gaf mij een kneepje in mijn bovenarm en liep daarna samen met mij richting de lift om daarna bij de tuin uit te komen.

Één van de jongens had het kampvuur al aangestoken, terwijl we nu zwijgzaam met z’n zessen rond het kampvuur zaten. Rosie bleef binnen, die was druk in gesprek met haar vriendje. Niall gooide een fleecedeken naar mij toe en als bedankje wierp ik hem een glimlach toe. Ik gooide het dekentje over mij en Zayn zijn bovenbenen. Ik zat tussen Zayn en Liam in en keek de groep rond. ‘Maar Olivia, jij komt dus oorspronkelijk uit Nederland?’ vroeg Louis me. ‘Ja, en daar ben ik zeer trots op!’ zei ik lachend en keek naar Niall. ‘Zijn er nog meer dingen wie we niet weten?’ Niall keek me vagend aan en een glimlach ontstond er op mijn gezicht. ‘Op voor een vragenrondje dan maar?’

‘Wat is je gekste ervaring?’ vroeg Zayn en ik dacht even diep na. ‘Ik denk die keer dat ik uit mijn broek scheurde, terwijl de halve school meekeek’ Louis kon zijn lach niet inhouden, maar ging wel verder met de volgende vraag. ‘Wat is je favoriete gerecht?’ dat was een lastige. ‘Ik denk niet dat ik een favoriet gerecht heb’ mompelde ik. ‘Dus geen Nandos?’ vroeg Niall teleurstellend. ‘Ik heb dat eigenlijk nog nooit op’
‘Nog nooit? En je houdt het nog vol ook?’ vroeg Niall verbaasd. ‘Ik denk het wel maar voor alles is een eerste keer’ ik keek Niall grijnzend aan. ‘Daar hou ik je aan. Wij gaan een keer naar Nandos’ Liam onderbrak Niall. ‘Favoriete kleur?’ vroeg hij en ik knikte meteen. ‘Blauw’ mompelde ik meteen en ik hoorde Harry zacht lachen. ‘Sport?’ vroeg Harry me. ‘Ik voetbal al sinds mijn achtste, en ik doe het overal met elk weer alles wat ik nodig heb is een bal. Verder heb ik altijd paardgereden, maar doordat ik het nu erg druk heb, heb ik dat een beetje weggelaten en fitness minimaal twee keer per week’ beantwoorde ik Harry zijn vraag en meteen hoorde ik een Ierse lach. ‘Niall heeft zijn maatje gevonden voor het voetbal’ mompelde Zayn en Niall gaf mij een duwtje. ‘Net zoals Louis’ ging Zayn verder en die twee knikte meer dan enthousiast. ‘Je hebt geluk. In elk hotel zit wel een fitnesszaal’ zei Liam en een glimlach sierde zich rond mijn lippen. ‘Daar ben ik dus de komende tijd vaak te vinden als ik jullie verhalen niet aan het opschrijven ben’ ik hoorde iedereen lachen en de hese lach van Harry kwam er veruit boven uit.

Dertig minuten later, een aantal marshmallows verder en een hoop vragen dacht ik dat we wel alle belangrijke vragen gehad hadden. ‘Mag ik je iPod?’ Harry keek mijn kant op. ‘Hoezo?’ ik viste het ding al uit mijn broekzak. ‘Ik wil weten wat voor muziek je luistert’ de rest was allang in een gesprek verwikkeld over wie er morgen zijn wekker zou gaan zetten. Ik gaf een oortje aan Harry en scrolde door mijn muzieklijst heen en opeens werd ik rood. Hij bekeek welke songs ik als laatste had geluisterd en daar zaten sommige liedjes van One Direction ook tussen met onderschrift. Little Sister. ‘Zo dametje, had je mij niet iets te vertellen?’ ik keek hem zogenaamd vragend aan. ‘Jij luistert stiekem One Direction’ opeens was het stil en iedereen keek mijn kant op. ‘Het is voor mijn kleine zusje. Ze heeft mij beloofd om elke week een werkje die ze op school maakt voor jullie op te sturen’ toch keek ik beschamend weg en voelde Liam iets dichter naar mij toekomen. ‘Niks om je voor te schamen. Ik vind het best cute’

Rond twaalf uur besloot ik om naar bed te gaan en wenste de jongen welterusten en gaf ze allemaal een knuffel. Het rare was, ik kende het meer en deel pas net, maar het voelde nu al als familie.