En hij stapte op... Weg was hij, ik liep langzaam terug naar mijn fiets...
Toen ik al een sms'je kreeg.
"Dit was de allerbeste dag uit mijn leven schatje, ik zie je echt zo graag!"
Ik begon spontaan te wenen! Dit was gewoon.... Het van het, ik kon dit echt niet geloven!

Dit is de grote dag! Ik zal voor 't eerst zijn ouders ontmoeten!
In de trein verging ik echt van de zenuwen... Mijn vriendje probeerde mij wat te kalmeren via sms.
Maar jammer genoeg hielp niets...
Ik kwam aan, liep de trein uit en gaf een knuffel aan mijn liefje.
Toen wandelde we naar de auto van zijn ouders... Ik dacht dat ik ging sterven , van de stress...
Hallo, jij bent Julie zeker?
Ja, aangenaam jullie te ontmoeten!
Het gesprek was vrij kort.. Maar het viel al bij al nog wel goed mee..
Toen kwamen we aan bij hem thuis, het was echt een prachtig huis!
Zijn moeder bekeek me wel vrij vreemd... Maar tja, ik ben nu eenmaal vreemd hé!
Ik en mijn liefje gingen naar boven, naar zijn kamer.
Dus dwaalde ik een beetje rond in zijn kamer, tot hij zei dat ik bij in bed mocht komen liggen...
Bang, dat was ik.
Wat zou hij willen? Of zou hij juist dat nog niet willen doen?...

Reageer (2)

  • JulieH

    Dankje!
    En sorry, ik zeg dit al zelf, maar 't begin is vrij saai...
    Maar gelukkig heb ik veeeeel meegemaakt met die zak, dus het wordt nog spannend haha

    1 decennium geleden
  • Quies

    leuk stukje ;)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen