How dare you!? - Harry Styles

"Darling, I'm home!" Dringt mijn gehoorgang binnen als Harry thuiskomt. Eindelijk. Hij had gezegd dat hij tegen 19uur ging thuis zijn en hoe laat is het ? Twintig na negen!
Een opgeluchte zucht verlaat toch mijn mond. Even dacht ik dat hem iets was overkomen.
"Sorry, Anne, maar het liep wat uit in de studio en Niall wou nog iets gaan eten ook." Zegt hij wanneer hij de woonkamer binnenkomt en naar me toekomt. Hij geeft me een zoen op mijn lippen en ik antwoord de zoen maar al te graag.
"Ah, je hebt dus al gegeten?" Veronderstel ik wanneer hij richting de keuken gaat. Hij draait zich om en kijkt me vragend aan.
"Wel, je bent met Niall toch gaan eten?"
"Ah, euhm... Ja, ja, maar ik heb nog honger hoor." Zegt hij met een glimlach achter. Argwanend kijk ik hoe hij verder de keuken in gaat. Hij doet raar de laatste tijd.

"Haz?" Vraag ik.
"Ja?" Klinkt zijn hese stem vanuit de keuken.
"Weet je wat er volgende week is?" Vraag ik.
Ik hoor hem gewoon nadenken tot hier.
"Tuurlijk, je bent jarig volgende week!" Glimlachend steekt hij zijn hoofd om de hoek waardoor ik ook moet lachen.
"En jij krijgt de grootste verjaardag ooit. Ik nodig alle familie en vrienden uit. Ballonnen en vuurwerk in overvloed." Hij maakt grootse bewegingen met zijn armen terwijl hij dit zegt waardoor ik nog harder moet lachen, maar ik trek mijn gezicht terug in de plooi en kijk hem serieus aan. Harry's vrolijke blik verdwijnt ook meteen en bezorgd komt hij naar me toe.
"Weet je wat ik wil voor mijn verjaardag? Ik moet geen mega groot feest met ballonnen en vuurwerk, maar ik wil gewoon dat je thuis bent met mijn verjaardag." Zeg ik eerlijk.
"De laatste tijd ben je meer in de studio of bij de boys en ik zit hier alleen thuis..." Zeg ik eerlijk. Harry zet zijn kom popcorn neer op het salontafeltje en komt naast me zitten in de zetel.
"Ik wil heel graag bij jou zijn, maar je weet dat we moeten werken aan het nieuwe album." Ik leg me tegen zijn borstkas neer en knik. Hij moet gaan zingen, dat klopt.
"Maar ik zal vroeger thuis zijn dan anders, dan hebben we nog een hele avond voor ons alleen" zegt hij met een kleine grijns waarna hij zijn lippen achter mijn oor plant en daar kleine kusjes plaatst. Een grinnikende kreun verlaat mijn mond.
"En de hele nacht" fluistert hij zwoel in mijn oor. Ik glimlach gelukzalig en leg me terug goed op zijn borst neer. Harry leunt even naar voor en neemt zijn kom popcorn vast waarna hij zich terug goed zet en allebei kijken we naar de tv, die nog opstond.

~Anne's verjaardag~

Ik word wakker door een geluid dat ik al tamelijk gewoon ben. Harry die zingt. Ik open mijn ogen als ik de deur van de kamer hoor opengaan. Harry komt binnen met een brede glimlach en een roos, waarvan hij hopelijk de doornen heeft afgeknipt in zijn haar gevlochten. Het is zo'n schattig zicht waardoor ik zelf ook moet glimlachen.
"Happy Birthday to you, happy birthday to you. Happy birthday to yooouuu.
Happy *kus op mijn voorhoofd* birthday *kus op mijn oor* to *kus op mijn wang* you! En als laatste geeft hij me nog een zoen op mijn lippen. Ik glimlach nog breder.
"Ontbijtje staat klaar" zegt Harry wanneer hij de roos uit zijn haar haalt en hem achter mijn oor steekt.

In de keuken staat de tafel inderdaad prachtig gedekt.

"Harry!" Gil ik lachend wanneer hij langs achter me komt en me begint te kittelen.
"Ik ben zo blij met jou!" Zeg ik terwijl ik me omdraai en hem een zoen geef.
"Ik ook met jou" antwoord hij,
"Maar darling, ik mort echt weg gaan nu. Ik ben eigenlijk al te laat." Zegt hij met een pruillipje.
"Oh, het is goed. Ga, maar op twee voorwaardes"
"En die zijn?"
"Dat je super goed gaat zingen en dat ik nog een zoen krijg voor je vertrekt" Harry glimlacht en geeft me nog een lange zoen voor hij vertrekt.
"Tot straks!"
"Tot straks!"

Ik plof neer in de zetel met mijn lekker ontbijt en begin te smullen. Na een heerlijk ontbijt en een warme kop thee zet ik alles in de vaatwasser en schrik me rot wanneer mijn mobiel plots afgaat.
Ik neem hem vast en zie dat het mam is.
"Hey mam!" Zeg ik vrolijk.
"Anne, gelukkige verjaardag schat!"

En dat was het begin van een mega lang gesprek, waar geen einde leek aan te komen. Na eindelijk 2uur(!) haakte mijn moeder in.
Een soort van opgelucht zucht verlaat mijn mond. Mijn mams is een schat, maar soms is ze een té grote schat. Ondertussen heb ik al van andere mensen ook al berichtjes gekregen voor mijn verjaardag. Ook hebben er al een paar mensen gebeld, maar door mijn moeder kon ik dus niet antwoorden. Ik beantwoord de berichtjes en zie dan dat het Niall is die gebeld heeft. Die moet toch in de studio zijn?

Ik besluit me eerst te gaan douchen en daarna terug te bellen. Na een zalige douche droog ik ma af, kleed me om en droog mijn haar waarna ik het in een losse knot op mijn hoofd bind.

Eens terug in de woonkamer merk ik dat er nog berichtjes zijn bijgekomen voor mijn verjaardag. Volgens mij is het de eerste keer dat ik zoveel felicitaties krijg. Waarschijnlijk doordat ik 'vriendin van de Harry Styles' ben. Ik zak onderuit in de zetel en zoek het nummer van Niall op. Ik druk op het groene telefoontje en hou mijn mobiel tegen mijn oor en hoor de welbekende 'tuut..tuut..tuut' mijn gehoorgang binnendringen.

"Met Niall!!" Roept hij vrolijk door zijn mobiel waardoor ik mijn iphone even van mijn oor moe houden.
"Hi Nialler!" Antwoord ik even vrolijk terwijl ik me terug wat rechter zet in de zetel.
"Hoe is het met je?" Vraagt hij.
"Goed hoor. Het is mijn verjaardag natuurlijk. En met jou?"
"Nou ja, een beetje in de zetel hangen met je allerliefste broer is altijd leuk hé" zegt hij blij, maar meteen is mijn vrolijkheid weg.
Als Niall samen met Greg thuis zit. Is hij niet in de studio? Wat doet Harry dan?
"Niall?" Mijn stem klinkt heser, met een tikkeltje verwondering.
"jha..?" vraagt hij afwachtend.
"Moeten jullie niet in de studio zijn vandaag?"
"Nee, waarom?"
"Harry... Hij..." Langzaam begin ik het door te hebben.
"Is er iets me Harry? Hij vertrekt altijd vroeger omdat hij graag bij jou wilt zijn, Anne. Gisteren is hij zelfs al om 17uur doorgegaan speciaal om bij jou te zijn." zegt Niall.
Mijn mond valt open en mijn mobiel valt uit mijn handen.
"GODVERDOMME HARRY!"

~Één uur later ~

Hier zit ik dan. Alleen, op mijn verjaardag in Starbucks. Ik zou mijn beste vriendin kunnen bellen en vragen om nog even te gaan shoppen, maar daar heb ik even geen zin in. Ik zucht en neem nog een slok van mijn koffie terwijl ik naar buiten staar. Ik schrik me rot en mijn adem stokt in mijn keel als mijn ogen iets opmerken wat ze beter niet hadden gezien. Aan de overkant van de straat staat een meisje dat tegen de muur wordt geduwd door een jongen en dat terwijl hun lippen een passioneel spel spelen. Langzaam zet ik mijn beker terug op tafel neer terwijl ik recht sta. Die jongen is niet zomaar 'een jongen' die jongeman is mijn Harry, of toch, was mijn Harry.

Ik ren de Starbucks uit recht naar het zoenende stelletje.
"Wel zo zit het dus!?" Mijn stem slaagt over en allebei kijken ze geschrokken op.
"Anne..." Fluistert Harry als hij me ziet staan.
"Ik dacht dat ik je kon vertrouwen Harry, maar nee. Je liegt tegen mij en je beste vrienden! Je hebt me bedrogen. Recht voor mijn neus!" Tranen rollen over mijn wangen en het onbekende meisje deinst achteruit door mijn woede uitbarsting.
"Anne, het is niet wat je-"
"Harry ik wil het niet weten. Dit beeld zei meer dan genoeg! Het over Styles!" En even schrok ik van mijn eigen woorden. Ik had het uitgemaakt...
Harry wilt zijn mond opendoen, maar ik draai me om en ren woedend weg, terwijl tranen nog steeds over mijn wangen lopen.

Iedereen verdient een nieuwe kans, dat klopt. Maar ik weet niet of ik hem die nu nog kan geven.