Chapter Ten

De middag was druk. Iedereen haastte zich naar de schoolkantine. Mevrouw Coleman stond achter de toog en nam hun bestellingen op en gaf die door aan de mensen in de keuken.
“De eerste dag broodjes. Dat sla ik niet af” Kevin en Jack keken naar het menu.
“Een broodje kruidenkaas, met zalm” zei Yazmyne. Mevrouw Coleman schreef het op en Yazmyne liep door naar het drinken.
“En dat gratis” zei Jack.
“Het wordt gefactureerd naar de ouders, stupids” zei Angelique. Ze lachte. Iedereen nam hun broodje en hun drinken en gingen gezamenlijk aan een tafel zitten.
“We hebben straks sport”
“Zouden we ook een zwembad hebben?”
“Waarschijnlijk wel” Lucas nam een hap.
“Ik heb het nog niet gezien” zei Yazmyne.
“Meneer Smith zal het ons wel uit leggen” zei Kevin met een mond vol.
“Broer. Je bent zo’n gore” zei Jack.
“Moet jij veel zeggen” zei Kevin. Weer ontstond een broedergevecht.
“Trouwens. De eerste keer is het gewoon kennismaken” zei Sam.
“Hij heeft gelijk. We zullen het wel merken” Yazmyne nam een hap.

The next lesson...

“Welkom, Guardians of Time” Meneer Smith stond in een jogging voor de leerlingen.
“Mijn naam is Matt Smith en ik ben jullie sport leraar voor de komende 6 jaar” Stilte.
“Denk snel!” zei meneer Smith, waarna hij vrij snel de bal gooide. Sam ving hem op.
“Goed” Sam lachte en gooide de bal terug.
“Ik hoor jullie al denken: Hebben we ook een zwembad. Het antwoord daarop is: ja” Meneer Smith nam een kleine afstandsbediening uit zijn jaszak.
“Ik zou maar achter uit gaan” De leerlingen gingen een heel stuk achteruit en meneer Smith ging bij hen staan. Daarna drukte hij op een knopje. De grond begon te beven en het veld ging open. Een zwembad, zo groot als een half voetbalveld verscheen. De leerlingen keken op.
“Nice, vinden jullie ook niet?” Niemand die antwoorde.
“Goed. Maar dat is voor vrijdag” Meneer Smith liet het zwembad verdwijnen.
“We gaan gewoon een potje basketbal doen” Hij verdeelde de groep in 2 groepjes en gaf hen een elk een kleur, voor de vestjes. Yazmyne, Sam en Lucas kwamen samen in een ploeg terecht. Angelique en de tweeling in de andere.
“De eerste ploeg die 10 punten scoort, wint. De verliezers moeten 3 rondjes rond het sportveld lopen” Een gezucht en geklaag kwam opzetten.
“Begin!” Meneer Smith floot op zijn fluitje en gooide de bal naar achteren. De leerlingen kwamen in beweging. Na een halfuur stond het 9-9 gelijk. Het laatste punt was hectisch. Er werd overal dwarsgezeten. Toch scoorde de ploeg van Yazmyne, Sam en Lucas het laatste punt. Meneer Smith blies de wedstrijd af. De tegenploeg keek verslagen hoe de winnaars juichte.
“3 rondjes” zei meneer Smith. De leerlingen zuchtte en begonnen te lopen. De bel ging.
“Tot vrijdag. Dan is het zwemmen” De leerlingen namen hun tassen op en gingen de school binnen.
“Nu kunst” zei Lucas.
“Tekenen, zal je bedoelen” zei Kevin.
“Kunst is niet alleen tekenen” zei Lucas.
“Kunst is beeldhouwen en ontwerpen”
“De kunstzaal valt tenminste op, net als de theaterzaal” Yazmyne wees voor haar. 2 Romeinse beelden sierde langs de deuren.
“Wel dan” zei Lucas.
“Op naar kunst”