~Wish One~

Met een enorme kater word ik wakker. Mijn hoofd bonkt en ik hoor meer gekreun om me heen. Wacht, hoe kan het dat we tegelijk wakker worden? Al snel word het duidelijk wanneer de deurbel, waarschijnlijk voor de tweede keer, gaat. Ik ga onhandig overeind staan en strek mijn rug, die enorm veel pijn doet omdat ik op een onmogelijke manier op de grond heb gelegen. Ik mompel iets in de trant dat ik wel open doe en strompel naar de hal. Ik check in de spiegel hoe ik eruit zie, wanneer ik in de spiegel een levensecht monster zie, haar omhoog, uitgelopen make-up, dikke wallen. Besef ik dat ik er toch niks aan kan doen. Ik maak de deur open en sla hem van schrik meteen weer dicht. Ik ga met mijn rug tegen de deur staan en kijk met grote ogen voor me uit. Mijn hart is nog nooit zo snel te keer gegaan en ik denk dat ik een beroerte ga krijgen. Ik durf alleen niet te lang te wachten, bang dat ze dan weg zijn. Als dit überhaupt echt is. Ik draai me weer naar de deur toe. Haal een hand door mijn haar die meteen vast blijft zitten door alle klitten en open de deur. Ik kijk de jongens een voor een aan. Ze staan te grinniken toch hebben ze tegelijkertijd een blik in hun ogen die aangeeft dat ze ook niet precies weten wat er aan de hand is.
'Uhm hi,' zeg ik verbaasd en verlegen terwijl ik een stap naar achter doe om ze erdoor te laten. Wanneer de jongens, voor mij, de kamer binnenkomen valt het meteen stil. Ik hoor iemand een kreetje onderdrukken. De stilte begint langzaam erg gênant te worden dus ik besluit iets tegen de jongens te zeggen.
'Waarom zijn jullie hier?' Vraag ik oprecht verbaasd. Wanneer de woorden mijn lippen verlaten besef ik dat het best gemeen klinkt. Louis geeft me een briefje.
'Dit briefje verklaart schijnbaar erg veel. Wij weten ons deel maar mogen het daar voor de rest niet over hebben. Jullie horen genoeg te hebben aan dit.' Het is de eerste keer dat ik Louis zakelijk hoor praten en ik schiet in de lach. Niemand vraagt ernaar, te benieuwd wat er op het briefje staat. Ik vouw het briefje open en lees hardop de eerste regel voor.
'Gelieve deze brief niet hardop voor te lezen' meteen klap ik mijn mond dicht. Iedereen leunt over mijn schouder terwijl One Direction geduldig voor ons blijven staan.

'Gelieve deze brief niet hardop voor te lezen.
Op de dag van de verjaardag van Emily is een wens door de jarige zelf gedaan bij het zien van een vallende ster.
De verjaardag, samenhangend met de vallende ster en de wens leiden tot het vervullen van de wens.
De wens luidde als volgt:
'One Direction voor 1 enkele dag als slaven te hebben.'
De komende 24 uur staan de heren volkomen tot uw beschikking en mogen niks weigeren.
Tenzij de opdracht levensgevaarlijk is, leid tot moord of als ze het niet kunnen uitvoeren.
Geniet van uw komende 24 uur.
Deze wens geld voor Emily en al haar vrienden/vriendinnen die aanwezig waren bij het maken van de wens.
Ter afsluiting moeten we erbij vermelden dat na 24 uur de jongens zich niks zullen herinneren. Ze zullen een zwart gat van 24 uur hebben. Jullie daarentegen zullen alles nog wel kunnen herinneren.'