2.

Maandag 8:30
“Goede morgen !”
“Goede morgen meneer Salomon” elke ochtend , dat was hun traditie , elke school dag om half 9 werd de deur open gedaan door meestal meneer Salomon en dan zijden ze mekaar gedag. Na het plannen deed hij zijn spullen in zijn kluisje en liep de trap op die gemaakt was om 120 kinderen op en neer te laten gaan, tegelijk. Zijn school was namelijk een mega huis en dat wil zeggen 1 verdieping. Ryan keek van zijn voeten nu recht vooruit en zette de laatste stap zodat hij niet meer op die wankelende trap stond , hij keek direct in de ogen van meneer Salomon. “Hoe was het handbal ?” “goed, goed en jouw zwem wedstrijd ?”
“ging top heb weer een nieuwe record !” “En uw wedstrijd ? nog gescoord ?” “Ja natuurlijk ze deden heel hard hun best het is 5-1 geworden !”
Ryan keek naar Meneer Salomon de man wie hij alles toe vertrouwde, bijna alles. Ryan keek weg en liep richting het instructie lokaal , “Ik heb … instructie ..-” goeie smoes , de waarheid. Zijn schuldgevoel om ringde hem zoals een mantel of deken als je het koud hebt alleen was deze warmte niet prettig.

Maandag 15:45
“Ben thuis !” Ryan vluchtte meteen naar boven zonder over zijn dag te vertellen aan zijn moeder die op de bank lag. Zijn moeder schudde haar hoofd achter de rug van haar zoon , waarom was hij zo stil ?
Eenmaal op zijn kamer aangekomen dat tussen haakjes een rotzooi was , zette hij zijn computer aan en deed geërgerd de rolgordijnen naar beneden die zijn moeder elke ochtend omhoog deed. Hij zette zijn stappen nauwkeurig zodat hij niet op zijn huiswerk , klad blaadjes of dvd’s stond. Ryan hoorde het bekende deuntje en zijn computer was aan nu nog het 10 letterig wachtwoord in typen en hij was binnen.
Ryan keek met een bijna liefdevolle blik naar zijn laptop, het was bijna beangstigend maar die gedachtes had hij nou eenmaal, Hoeveel geheimen zouden ze vinden op zijn laptop ? Zouden ze geschokt zijn of blij ? hoe zouden ze reageren ?
Want ja, Ryan had geheimen op zijn computer , verborgen voor zijn ouders al op gegraven door zijn CKV docente en Meneer Salomon. Maar sommige geheimen waren verborgen gebleven , sommige dachten dat ze het wisten maar dat was niet zo , een van zijn geheimen was dat hij met een staal gezicht kon liegen , en om zijn vrienden en soms ouders op het verkeerde spoor te zetten deed hij alsof hij niet kon liegen daar nep te beven en te trillen. Ja , dat was lullig maarnodig om zijn geheime hij te blijven die hij heel graag wou blijven. Want ja het is een feit, als ze zijn geheimen boven water zouden komen via zijn geliefde laptop zouden sommige geschokt zijn want sommige geheimen waren schokkend.
Ryan starten msn op en besloot meteen om te kijken of jaap online was voor een handig beveiliging programmaatje.
Na een lang en best wel zinloos gesprek met veel humor en ongure woorden (getypt door zijn vriend gedelete door Ryan) rook hij het avond eten en sprintte schreeuwend naar beneden met de woorden “Honger honger honger!” de geur die zijn neusgaten binnenkroop was hemels even deed hij zijn ogen dicht , dat was een gigantische fout. Hij miste een tree van de trap zodat hij met zijn hand langs de muur schaafde en de trapleuning in zijn gezicht kreeg zodat zijn neus te ver naar rechts boog , hij voelde dat iets tegen zijn knie aan kwam en viel met een keiharde bonk op de grond, hoorde van binnen nog een laatste kraak in zijn knie legde hij zijn hoofd zachtjes op de grond en sloot zijn ogen nu helemaal zuchtend en kreunend van de pijn die daarop volgde. Hij hoorde snelle voetstappen richting de deur en een hoop gemompel, de grond voelde koud en hard aan maar dat weerhield hem er niet van om zijn ogen gesloten te houden. Van boven helemaal op de zolder hoorde hij een stoel heen en weer bewegen gevolgd door voetstappen richting de trap , er werd tegelijkertijd een deur opengedaan Ryan gokte de deur van zijn boertje Dylan zijn kamer zat naast de badkamer. Waar hij een druppelende kraan hoorde. Hij hoorde zijn vaders stem die nu boven aan de trap stond hij vroeg aan zijn broertje Dylan (dus toch goed gegokt !) wat er in hemelsnaam gebeurde terwijl zijn moeder eindelijk bij de deur aan gekomen was die ze met een ruk opengooide en schreeuwde “Ik ben er al!” de woorden en de deur die met een snelheid tegen Ryans hoofd aan knalde deed Ryan krimpen van de pijn.
Desondanks hield hij zijn ogen gesloten.