015

Lauren Brown

'Waar is Justin?' Vraag ik als de jongens ook zitten. Het is vandaag weer weekend. Dat betekent dus weer een avondje uit met de 'groep'. 'Hij is bezig in de studio of iets'. Ik knik liefjes naar Ryan. 'En waar is Sam?' Vraagt Chaz dan. 'Ik heb geen idee. Ik denk thuis. Ze had geen zin zei ze'. Nu knikt Chaz ook. Misschien is het wel even goed dat Justin er niet is. Nu zit ik tenminste niet heel de tijd met die Hope in gedachten. 'Laten we gaan dansen!' Ik sta op van de bank en loop richting Jane. Ik steek mijn hand uit die ze zachtjes aanneemt. Ik 'trek' haar omhoog en we lopen de dansvloer op. We dansen samen op het ritme van de muziek. 'Heb je Justin nog gesproken over die Hope?' Schreeuwt ze in m'n oor zodat ze verstaanbaar is. Ik buig me naar haar oor toe. 'Hij vertelde alleen nog toen jij weg was, dat die Hope echt alleen maar een vriendin is. En daar heb ik het bij gelaten'. Ze knikt en glimlacht naar me. Chaz en Ryan komen naast ons staan en dansen gezellig mee. Ik pak Ryan z'n handen beet en zwaai ze wat heen en weer. We lijken wel kleine kinderen. Hij neemt plaats achter me en hij begint tegen me aan te schuren. Ik voel me hier niet onprettig bij dus ik laat het zo en dans vrolijk met hem mee. Ik schrik van zijn hoofd die op mijn schouder leunt. 'Justin mag trots op je zijn'. Gelukkig, heel gelukkig is het hier donker dus ziet hij niet hoe mijn wangen rood kleuren. Hij zet zijn handen aan mijn heupen en draait me om. Ik sta dicht tegen Ryan aan en gek genoeg voelt dit nog steeds niet onprettig. Waarschijnlijk ligt het aan de alcohol dat door heel mijn bloed in m'n lichaam stroomt. 'Je bent lief Ryan'. Ik druk een kus op zijn wang.
Na nog een tijdje met z'n vieren te hebben gedanst, waren we gaan zitten. Niet veel later zijn we vertrokken naar mijn huis. We hadden nog geen zin om te slapen of om gewoon al naar huis te gaan. De alcohol was al een beetje gaan uitwerken. Chaz, Jane, Ryan en ik zaten op de bank een film te kijken. Ik had er één aangezet, omdat er niks meer op tv was. Jane lag met haar hoofd op Chaz schouder en ik zat gewoon naast Ryan. Hij had zijn hand op mijn bovenbeen gelegd en hij lag daar prima. Ik concentreerde me allang niet meer op de film. Ik zat wat naar de tuin te staren. Blijkbaar merkte Ryan 't op. 'Wat is er?' Zijn duim streelt nu over mijn bovenbeen. 'Ik zit gewoon met Justin in mijn hoofd. Hij doet raar en ik denk dat hij een ander heeft'. Ik zucht even diep en laat me achterover vallen. Ik lig met mijn hoofd op Ryan zijn schoot. Hij haalt een plukje haar uit mijn gezicht weg. 'Naja, laat ook maar. Ik moet dit helemaal niet met jou bespreken. Je bent zijn beste vriend. Sorry Ry'. 'Nee, vertel nou maar. Waarom denk je dat? Misschien kan ik je wel helpen..'