Water 017 ;

Kaj van der Voort

Wat moest ik nu doen? Ik kon het busje achterna proberen te rennen, maar zo snel was ik niet hij was al bijna uit het zicht. Ik kon gewoon afwachten, maar ik weet zeker dat ik dan helemaal gek word. Dan was het enige wat ik nog kon doen is elk ziekenhuis in Thailand afzoeken. Ik ben er misschien lang mee bezig, maar dat heb ik over voor Olivia.
Snel liepen ik en Sophia terug naar ons ziekenhuis en naar de kamer waar Jai, Cassius en Sam waren. Jai lag te slapen, Sam zat gewoon wat voor zich uit te staren en Cassius zat gewoon op een stoel een beetje met zijn vest te spelen.
Toen ik en Sofia binnen kwamen keken ze allemaal op, behalve Jai die lag nog te slapen. 'Heb je haar gevonden?' Vroeg Sam gelijk. Boos schudde ik hevig mijn hoofd. Gelijk gleed hij terug naar achteren en liet zich vallen op zijn kussen. Een diepe zucht verlaatte zijn mond.
'Maar ze leeft nog wel.' Bracht ik er snel uit. Gelijk wilde hij opstaan uit zijn bed maar Cassius hield hem tegen. 'Ik ga haar zoeken in elk ziekenhuis die hier is.' Even was het stil, maar die werd al snel verbroken. 'Ik ga mee.' Zei Sam.
Ik snapte wel dat hij mee wilde. Hij vond Olivia ook leuk, maar hij kon niet mee hij was te gewond. 'Sorry Sam, je bent gewond je gaat niet mee.' Ik zag in zijn ogen dat hij boos werd. 'Ik ga mee, of je het nou leuk vind of niet. Ik moet haar zien!' Zuchtend stemde ik toch in. Maar de dokters zullen hem niet al te snel laten gaan.
Ik zag Sofia wat met een dokter praten. Die ven later met een glimlach terug kwam. 'Sam mag gaan, Jai niet.' 'Oke, dan gaan ik en Sam samen.' Ik zag hem al snel opstaan maar je zag aan zijn gezicht dat hij pijn leed. Maar ik wist dat hij Olivia ook moest vinden anders zou hij niet rusten. Cassius en Sofia blijven bij Jai en ik en Sam namen nog afscheid van de rest en beloofde dat we elkaar weer zouden zien.
Buiten was het warm dus het zal een zweeterige reis worden. Maar dat had ik sowieso wel over voor Olivia, ik hield van haar.

Omg, jullie wille niet weten hoe slecht ik me voel dat ik bijna gewoon 3 weken niet geschreven heb.
Het spijt me zo zo zo zo erg. Ik hoop dat jullie je abo houden maar school is echt kut nu. Ik heb dit stukje even op school geschreven dus daarom is het zo kort. Het spijt me echt verschrikkelijk. Ik beloof dat ik meer probeer te schrijven.
Hebben jullie misschien zin in een Q&A ? Zal wel niet maar ja kan vragen stellen over de characters of aan mijzelf.
nogmaals het spijt me zo erg, love ya x