10.

De liftdeuren schuiven geluidloos open en voor het eerst zie ik de andere tributen. Mijn tegenstanders, die mijn vrienden moeten worden.
'Moeten we nu tegen gewoon wat random tributen gaan praten?' vraag ik aan Matthew, niet wetend wat ik nou precies moet doen.
'Ik denk het.' antwoord Matthew simpel. 'Weet jij hun namen nog?'
'Ehm, nee.' beken ik lachend. 'Jij?'
Matthew schudt zijn hoofd en haalt even zijn schouders op. 'Ach, ze zullen onze namen vast ook niet weten. Ik ga wel even met district 1 praten. Wie wil jij?'
Ik laat mijn ogen even over de andere tributen glijden. District 1 ziet erg geweldig uit, echt de kanshebbers van dit jaar. Al mag ik mezelf niet uitschrijven van Finnick. De tributen uit 2 zien er ook goed uit, maar minder getraind dan anders. In mijn hoofd herhaal ik de woorden van Finnick. Annie, je moet vrienden maken. Maakt niet uit met beroeps of niet. Het is je enige hoop. Mijn ogen vallen op een jong meisje uit waarschijnlijk district 10. Haar rode haar glinstert onder een cowboyhoed. Ze is 12, misschien 13 jaar oud. Zelfverzekerd loop ik op haar af. Ik vind het echt jammer dat ik haar naam niet meer weet.
'Hi, ik ben Annie uit district 4. Jij komt uit 10 toch? Wat is je naam?'
Ze draait zich schuchter om en kijkt me doordringend aan met haar grote bruine ogen. Alsof ze niet kan geloven dan een andere tribuut, een beroeps nog wel, tegen haar praat.
'Sarah.' antwoord ze zachtjes.
'Je hoeft niet bang te zijn.' zeg ik in een opwelling. 'De andere tributen zijn heus niet beter, omdat ze groter zijn. En je ziet er echt heel mooi uit.'
Ze blijft me aanstaren zonder iets te zeggen en ik glimlach even naar haar. Ik weet niet of Finnick dit bedoelde met vrienden maken, maar dit kan nooit fout zijn toch?
'Annie! Kom je?' klinkt Matthew's stem.
'Mijn disctrictgenoot roept, ik ga weer.' zeg ik tegen Sarah en snel loop ik naar Matthew toe die bij de tributen uit 1 staat.
'Hi, ik ben Annie. Jullie zijn Pearl en Sky, toch?' zeg ik, terwijl ik mijn alleraardigste glimlach opzet. Ik ben echt blij dat ik tenminste een paar namen onthouden heb.
'Dat klopt.' zegt Sky, terwijl hij me onderzoekend aankijkt. Hij twijfelt waarschijnlijk of hij me aardig moet vinden of niet. En hij is natuurlijk verbaasd dat ik zijn naam ken. Hij en Pearl hebben een soort pak aan dat alleen uit glinsterende diamanten bestaan.
Pearl lijkt me een stuk aardiger te vinden en begint meteen met me te roddelen. Over Finnick.
'Hij is echt knap, zeg.' zegt ze, terwijl ze naar Finnick wijst.
'Klopt.' antwoord ik. 'En super aardig.' Ik doe mijn best om te klinken als een normaal meisje uit 4, niet als iemand die ook echt verkering met Finnick heeft.
'Ik ben benieuwd hoe goed hij zoent.' gaat Pearl verder. Ze lijkt niet door te hebben dat ik moeite doe om niet in de lach te schieten.
'Vast heel lekker.' reageer ik, terwijl ik mijn lippen stijf op elkaar pers. Toch kan ik er niets aan doen dat er een lachje ontsnapt van mijn lippen.
Ik word gered door Matthew, die me meetrekt omdat de parade gaat beginnen.
'Dus, Finnick zoent lekker.' zegt Matthew op een hoog toontje en we schieten tegelijk in de lach. Hij heeft het hele gesprek dus gehoord.
Ik probeer op een charmante manier de wagen op te klimmen, maar dat ding is zo hoog, dat ik voorover de wagen in tuimel. Matthew, die nog steeds de slappe lach heeft, vangt me nog net op het laatste moment op.
'Bedankt.' fluister ik zachtjes, terwijl ik probeer niet naar de starende blikken van de andere tributen te kijken. Ik voel hoe mijn wangen snel rood worden.
Op hetzelfde moment voel ik hoe de paarden beginnen met lopen. Ik recht mijn rug en zet alvast een brede glimlach op. Voor de zekerheid houd me maar vast aan de rand van de wagen, zodat ik niet weer om zal vallen of zoiets.
Een luid gejuich gaat op uit het Capitool als onze wagen door de deuren rijdt. Mensen juichen, klappen en schreeuwen onze namen. Een geweldig gevoel gaat door mij heen. Ze vinden mijn outfit mooi. Ze weten wie ik ben. Ik heb me nog niet zo goed gevoeld sinds de boete. Lachend zwaai ik naar nog wat mensen en probeer van alles om de aandacht te trekken. Om te laten zien dat ik de perfecte tribuut ben. Om te zorgen dat ze me gaan sponsoren. Ik lach, zwaai en draai zelfs een rondje om mijn as. De rand van de wagen houd ik krampachtig vast. Ik wil niet weer voorover vallen.
Veel te snel zijn we aangekomen in het midden en komt de wagen tot stilstand.