Losing trust - 042

4 maanden later…

Ik hoorde de deur open en dicht gaan en gehaaste voetstappen door de gang. De deur van de woonkamer vloog open en ik zag Robin met een rode kop in de
opening staan. “OMG JULIAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA” schreeuwde ze en ik schoot in de lach. “HALLOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO”schreeuwde ik en ze vloog om me nek. Ik gaf haar een knuffel. “Dus oh my god heb je wat te drinken voor me, ik ga echt dood man” vroeg ze met een big smile. “Haha ja hoor cola zeker”. “JA” en ik liep naar de keuken. Ik schonk twee cola in en liep weer naar de woonkamer. “Dus een DATE!” zei ze lacherig. “Haha ja man, ik ga echt dood door de zenuwen” zei ik maar eigenlijk dacht ik ook wel een beetje aan Harry. Ik had 4 maanden geen contact met hem gehad, had hem niet gezien en ook niet veel aan hem gedacht. Ik was op zich wel blij met deze date, een nieuw begin. “Nou kom laten we je gaan klaar maken voor je DATE” zei ze. Ik stond op en we liepen naar boven. Ik pakte een leuk setje kleren en deed het aan, deed mijn make-up en stijlde me haar. Toen ik klaar was liepen we naar beneden. “Wat gaan jullie eigenlijk doen? En weet je zijn naam?” vroeg ze nieuwsgierig zo als altijd. “We gaan naar een bar. En ja hij heet Leon” zei ik lachend. “Oké ik moet gaan omg ik kan dit niet hoor” zei ik zenuwachtig. “Oké luister, je kan dit wel oké het word een leuke avond!” zei ze bemoedigend. Ik zette een klein nep lachje op en deed mijn jas aan. Ik liep de deur uit en zwaaide naar Robin. Zij bleef in mijn huis tot ik terug was. Ik liep langzaam naar de bar. ‘Moet ik dit wel doen?’ dacht ik bij mezelf maar ik zette me erover heen en liep de bar in. Ik zag Leon daar al zitten, we hadden al wel eens gebeld enz. en elkaar wel eens gezien maar niet een date. “Hee” zei ik lachend. “Hee, hoe gaat het?” vroeg hij schattig. Hij zag er wel leuk uit. “Goed. Met jou”. “Ook goed. Heb er zin in” zei hij lachend. Ik bestelde wat te drinken. We kletste wat met elkaar en leerde elkaar beter kennen. Hij was heel aardig en lief alleen ik had het gevoel dat iets niet klopte aan hem. Ik weet niet wat het was maar het klopte gewoon niet. “Ik moet maar eens naar huis heb nog een afspraak met een vriendin” zei ik. “Oké is goed. Ik uhh..loop wel even met je mee naar je auto”zei hij. Ik deed mijn jas aan en liep samen met hem naar buiten.