Losing trust - 039
Komt het allemaal weer goed ???
Julia P.O.V
Ik lag op de bank een film te kijken. Ik vroeg me af wat Harry nu op het moment zou doen. ‘Zou hij bij Taylor zijn?’nee stop Julia niet aan denken. Ik hoorde mijn ringtone, ik pakte mijn mobiel en zag Louis staan. “Met Julia” zei ik. “Heey Juul met Louis. Ik heb het gehoord over jou en Harry! Kan ik met je praten?” “Je moet dit doen van Harry eh?!” zei ik geïrriteerd. “Nee ik meen het ik wil gewoon zelf even met je praten”. “Nou oké het zal wel. Waar wil je?” vroeg ik dan maar. “Starbucks? om de hoek van jouw straat over een kwartier”zei hij snel. “Oké is goed zie je dan” en met dat hing ik op. Ik liep even naar de badkamer om me haar en zo goed te doen. Ik pakte mijn jas en liep naar buiten. Het was echt vreselijk koud. Ik liep daar maar een beetje over straat. Ik was bij Starbucks aangekomen en ging op een bankje bij de ingang zitten. Ik zag in de verte Louis al zien lopen. Ik had hier totaal geen zin in maar ja ik kon nu niet meer weg. “Hee laten we een eindje gaan wandelen” zei hij gelijk toen hij aan kwam lopen. “Oké” antwoordde ik. “Juul je moet echt geloven dat ik niet hier ben omdat Harry dat vroeg. Ik wil gewoon dat Harry gelukkig is en jij ook! En jullie horen gewoon bij elkaar!” “Maar…hij…” “Hij kon er niks aan doen! Hij dacht dat jij het was maar het was Taylor. Ze had precies dezelfde kleren aan en haar haar net zoals jou en omdat het donker was kon hij het ook niet goed zien!” ik kreeg tranen in mijn ogen. “Ik weet het gewoon niet meer. Ik wil het wel geloven maar na wat er allemaal is gebeurt! Ik vertrouw hem gewoon niet meer..maar ik kan niet zonder hem” ik barste in tranen uit. “Kom hier” zei hij en sloeg zijn armen open. Ik liep naar hem toe en hij gaf me een knuffel. “Je moet hem echt geloven. Je kent hem, hij zou nooit iemand zoiets aan doen”. “Daar heb je gelijk in”. “Dus..” “Ik geloof hem, eigenlijk heb ik dat de hele tijd al gedaan” zei ik en veegde mijn tranen weg. “Nou zullen we maar richting huis lopen je vriest helemaal dood” zei hij lachend. “Ja dat is een goed plan”en er vormde zich een waterig glimlachje op mijn gezicht We liepen richting mijn huis. “Zal ik je meenemen naar Harry? Hij is bij mij thuis”. “Nee dat lijkt me niet zo handig. Harry en ik moeten dit alleen doen zonder druk van anderen” zei ik. We stopten bij mijn huis. “Oké het was een goed gesprek.” “Ja inderdaad. Louis bedankt zonder jou was ik er niet meer in gaan geloven.” “Graag gedaan, en nou lekker slapen. Hij liep weg “WELTRUSTEN” riep hij nog. “Hahah JIJ OOK” riep ik terug. Ik pakte mijn sleutels uit mijn zak en liep naar binnen. Ik deed mijn jas uit en liep gelijk naar boven. Ik poetste mijn tanden en trok mijn pyjama aan. Ik kroop gelijk lekker in bed. Ik sloot mijn ogen en probeerde te slapen.
Reageer (1)
Ga snel verder xx
1 decennium geleden