Losing trust - 035

Mijn mobiel ging af. Ik zag op het scherm Harry staan en een foto van hem. Ik twijfelde. ‘moet ik opnemen op niet’, ik koos maar voor niet en drukte hem weg. Ik zat tegen de muur aan en leunde met mijn hoofd tegen de muur. ‘Waarom doen jongens je altijd zo’n pijn?! Waarom kan ik nou niet gewoon een keer gelukkig zijn net als Robin en Julien?’ er liep weer een traan over mijn wang. “AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH” ik schreeuwde alles eruit. Toen ik klaar was probeerde ik op te staan en deed mijn jas uit. De telefoon ging. Ik liep naar de woonkamer. Er belde een onbekend nummer dus ik nam op. “Met Julia Sty- Hamminga”. “Juul .. iii-ik, het spijt me” hoorde ik hem zeggen. Ik kon horen dat hij aan het huilen was. “Ho-hoe kon je?” zij ik stotterend. “Het was niet wat je denkt echt niet!”. “Ik heb hier geen zin Harry, het komt toch allemaal op hetzelfde neer, het is klaar” zei ik, ik wilde het niet zeggen maar het kwam er gewoon uit. “Maar geef me alsjeblieft nog een kans om het uit te leggen” hoorde ik hem nog zeggen voordat ik ophing.