Losing trust - 034

Ik liep naar buiten, en wandelde rustig naar het dorpje. Ik keek om me heen, het was echt heel mooi. Na een ongeveer een kwartier wandelen kwam ik bij het dorpje aan. Ik liep een winkeltje in. Ik keek een beetje rond. Er waren allemaal souvenirtjes en andere kleine spulletjes. Ik liep langs een rek met tijdschriften. Ik stopte en liep terug. Ik zag op de voorkant van een tijdschrift een foto. Mijn mond viel open. Ik griste het blad van het rek af en rekende af. Ik liep naar de bungalow. Toen ik bij de bungalow was liep ik naar binnen gooide mijn jas op de bank en ging aan de keuken tafel zitten. Ik sloeg het blad open. Er stonden allemaal foto’s in van Harry die aan het dansen was met Taylor gisteravond. Ik kreeg tranen in mijn ogen. ‘Nee alsjeblieft dit kan niet please’ zei ik tegen mezelf. Ik kon er niet meer tegen. Ik gooide het tijdschrift van de tafel. Ik liep naar de slaapkamer en pakte mijn koffers. Ik pakte alles uit mijn kast en propte het erin. Ik deed de koffers dicht en nam ze mee naar de gang. Ik had ondertussen een berichtje gekregen van Harry dat hij er alweer bijna was. Ik deed mijn jas aan pakte het tijdschrift, en ging in de gang staan bij mijn koffers. Ik hoorde een klik van de deur en zag Harry in de deur opening verschijnen. Hij keek verbaasd. “Hee wat doe je?” vroeg hij.”Ik geloofde in jou, ik geloofde in ons. Ik geloofde dat al dat gedoe eindelijk over was. MAAR IK HAD HET MIS!” zei ik huilend. Ik gooide het tijdschrift tegen hem aan en liep naar buiten. “JULIA WACHT HET IS NIET WAT JE DENKT! ECHT NIET IK MEEN HET, IK HEB NIKS MET HAAR HELEMAAL NIET IK BEN VERLIEFD OP JOU EN IK WIL DE REST VAN MIJN LEVEN BIJ JE ZIJN! JUUL WACHT NOU!” hoorde ik Harry nog schreeuwen, maar ik stapte de bus al in. Ik zag hem daar staan, zijn angstige hoofd de tranen die maar over zijn wangen bleven lopen. Ik bleef hem aankijken tot ik hem niet meer kon zien. De bus stopte een paar meter van mijn huis vandaan. Ik stapte uit en liep naar mijn huis. Ik pakte mijn sleutel deed de deur open en liep naar binnen. Toen ik eenmaal de deur dicht had gedaan zakte ik door mijn knieën. Mijn hele lichaam werd zwak en ik kon alleen nog maar huilen. Ik huilde zo hard, ik had dit nog nooit gedaan. Ik voelde me zwak en kon niks meer. Het galmde door de gang. ‘Hoe kon hij me dit aan doen. Na alles wat hij heeft gedaan voor me. Al zijn lieve woorden. Hoe zijn lippen de mijne raakten. Hoe zijn lichaam mijn lichaam aanraakte. Al die keren dat we seks hadden. Hoe die me dingen heeft geleerd. Alles was gewoon één grote leugen’. Mijn mobiel ging af. Ik zag op het scherm Harry staan en een foto van hem. Ik twijfelde. ‘moet ik opnemen op niet’, ik koos maar voor niet en drukte hem weg.