Hoofdstuk 15

Mackenzie

Ik werd wakker van mijn telefoon die trilde. Verbaasd opende ik mijn ogen en ik zag dat ik met kleding en al in slaap was gevallen. Iemand had een deken over me heen gelegd en mijn schoenen uit gedaan. Mijn zusje was nergens te bekennen dus die was waarschijnlijk allang op. Mijn maag maakte het geluid van een stervende walvis en ik besefte dat ik gister amper iets gegeten had.
Liam: Good morning, sleepy head.
Er werd op de deur geklopt en Liam stak grijnzend zijn hoofd om de deur opening. Hij pakte zijn telefoon en begon te typen.
Liam: ontbijt is klaar. Ik stapte glimlachend uit bed.
'Wel ik kom er aan.' Hij liet me alleen zodat ik me even kon om kleden en toen ik de badkamer in ging om te douchen betrapte ik mezelf er op dat ik niet kon stoppen met glimlachen. Ik trok snel iets aan en liep naar beneden.
'Waar zijn mijn vader en Skyler?' vroeg ik toen ik de keuken in kwam. Liam haalde met een soepele beweging zijn telefoon uit zijn broekzak.
Liam: de tuin in. Ik knikte en nam plaats aan tafel, waar Liam het onbijt (wel brunch het was 11 uur) al klaar had gezet.
Liam: Zin om samen naar de markt te gaan? Ik grijnsde en knikte terwijl ik mijn yoghurt met fruit at.

‘Oké ik hou van deze plek!’ zei ik zodra ik uit de auto stapte. Liam schoot in de lach en pakte mijn hand om me mee te trekken. Het was druk in het dorpje en we moesten een paar straten door lopen om bij de markt te komen, maar dat vond ik helemaal niet erg. Het dorpje had geen geasfalteerde weg, maar kinderkopjes, de huizen hadden allemaal andere kleuren. Ik pakte lachend mijn fototoestel toen we langs een knal roze huis liepen en ik maakte snel een foto van ons er voor. Liam kon alleen maar lachen en ging overal in mee.
De markt was niet zo heel groot, maar er waren allemaal leuke kraampjes. Zo kon je bij een kraampje alleen olijven kopen en bij de volgende brood, je kon kleding kopen die ik niemand, buiten de bewoners van kleine franse dorpjes, waarschijnlijk droeg. Ik kon geen genoeg krijgen van de markt.
Liam had een paar punten waar hij wat spullen insloeg, maar verder liet hij me voornamelijk lekkere dingen uitzoeken. Zo had ik al snel een bakje met gekruide olijven, twee franse kazen, een potje aardbeienjam, een stokbrood, een of andere worst die heel lekker smaakte en een fles wijn. Na een half uur viel mijn fototoestel uit waardoor ik geen gekke foto’s meer van ons kon maken, maar ik vond het niet heel erg.
‘Kunnen we dit nog een keer doen?’ vroeg ik toen we terug liepen naar de auto. Liam knikte grijnzend en ik begon weer naast hem te huppelen. Liam droeg alle tassen en hoewel ik het een aantal keer aanbood weigerde hij me een aantal van de tassen te laten dragen. Dus was ik maar naast hem gaan huppelen en zei bonjour tegen iedereen die ik tegen kwam tot we bij de auto waren.
Liam: Wist je dat je knetter gek bent?
'Hé,' zei ik beledigd. Liam gaf me een grijns en begon weer te typen.
Liam: Op een goede manier.
'Ik ben knetter gek op een goede manier?' vroeg ik terwijl ik wachtte tot hij alle spullen in de achterbak had gezet. Hij knikte en gooide achterbak dicht. 'En dat moet me beter laten voelen?' Een zachte kus op mijn wang was het antwoord.