Blaine 11

Waarom reageert iedereen het op mijn af? Misschien hebben ze wel gelijk. Boos loop ik het ziekenhuis uit. Als ik even op kijk van de grond zie ik al mijn oude vrienden staan, die de kant van Sebastian hebben gekozen. 'Blaine, we willen je terug.' zegt Tamra die sinds het feest niks meer tegen me heeft gezegd. Dan zie ik Sebastian naar voren komen. 'When I had you to myself. I didn't want you around. Those pretty faces always made you. Stand out in a crowd, But someone picked you from the bunch, One glance was all it took. Now it's much too late for me. To take a second look, Oh baby, give me one more chance (Show you that I love you) Won't you please let me. (Back in your heart) Oh darlin', I was blind to let you go (Let you go baby) But now since I see you in his arms (I want you back) Yes, I do now (I want you back) Ooh, ooh baby.' Ik schud mijn hoofd, 'Nee jongens jullie zijn echt te ver gegaan. Zuchtend draai ik me om, en loop weg. 'Blaine'hoor ik Sebastian me nog na roepen, maar ik schenk er geen aandacht aan.

Even twijfel ik als ik voor het gebouw sta, maar als ik alle beelden weer voor me zie weet ik het zeker en loop ik naar binnen. De vrouw achter de balie spreekt me aan als ze ziet dat ik voor haar desk sta te ijsberen. 'Kan ik je helpen?' 'Ja, tenminste dat denk ik, Ik wil aangifte doen tegen gijzeling en stalking.' mompel ik. 'Ehm, even wachten ik zal Jeff even roepen.' zegt ze bezorgt en loopt naar de andere ruimte.

'Blaine, alles komt goed. oké' zegt Jeff, die me een klopje op de schouder. Ik knik en loop richting de deur die ik nu al een week had gemeden. Ik kijk in de richting van het busje en wacht tot ik het sein krijg. 'Okay Blaine, hier gaan we.' fluister ik mezelf toe en bel aan. Ik zie geen beweging of hoor iets. Ik bel Sebastian op zijn mobiel. 'Zo Blaine, heb je je eigen bedacht.' klinkt er door de telefoon. 'Ja, doe open, ik heb hulp nodig met me spullen. Ik sta voor de deur, kom je me helpen?' 'Ja, natuurlijk.' klinkt er blij. Ik steek mijn duim op naar het busje als teken dat het gelukt is. De deur gaat open en Sebastian slaat zijn armen om m'n heen, 'Ik ben blij om je terug te hebben, lover.' 'Ho, dat gaat weer te ver.' zeg ik terwijl ik hem van me af duw. 'Waar zijn je spullen?' 'In de auto.' zucht ik en loop naar mijn auto aan de eind van de straat. 'Heey, waarom ga jij niet vast naar binnen en je douche, dan breng ik je spullen naar binnen.' 'Nee!' achter hem zie ik Jeff en een hulpagent. Snel duik ik de auto in om niet een nog erger schuld gevoel te krijgen. 'Meneer Smythe, je wordt gearresteerd vanwege gijzeling en stalking.' 'Wat? Blaine? Weet jij hier meer van?' Ik steek mijn hoofd uit de auto en kijk hem aan, maar zeg niks. De hulpagent neemt hem mee, 'Blaine, kom jij ook? Voor de verklaring.'

'Ja, Hoe is het met Kurt?' Jeff doet een stap opzij en daar bij het busje zie ik mijn soulmate. 'Kurt!!!' roep ik en begin te rennen. Hij draait zich om en begint ook te rennen. We vallen d bij elkaar in de armen, 'Blaine, ik weet hoe moeilijk je het nu hebt, maar dank Je.' fluistert hij. 'Ik doe alles om bij jou te zijn.' zeg ik terug en trek hem nog iets dichter tegen me aan. 'Auw.' Geschrokken laat ik hem los, 'Sorry, maar wat is er?' 'Niks ernstig.' wuift Kurt het weg. Ik moet er niks van hebben en stroop zijn mouwen op. Zijn armen zijn helemaal blauw, mijn mond zakt open. 'Wie heeft dit ged...........Jeff kom eens.' roep ik.