Deana Collins - Cesaria

Cesaria schreef:
Rol: Onderzoeker
Naam: Deanna Collins. Haar bijnaam is Dee, maar eigenlijk noemt alleen haar gezin haar zo – veel vrienden heeft ze niet.
Leeftijd: Vierentwintig jaar oud.
Geslacht: Vrouwelijk
Uiterlijk:

De beschrijving komt nog, ik werd mijn uitstellen gewoon even helemaal zat, haha.
Innerlijk: Deanna houdt van logica. Ze vindt het fijn om dingen te begrijpen en als het aan haar lag, functioneerde de wereld volgens vaste regels; daarom vindt ze bijvoorbeeld wiskunde prettig om te doen. Zelf leeft ze ook volgens een vaste routine – zo staat ze bijvoorbeeld altijd om dezelfde tijd op, ontbijt ze altijd met twee appels en verft ze om het jaar (op twee januari) haar muren in exact dezelfde kleuren, et cetera.
Systemen zijn erg belangrijk voor Deanna. Ze is eraan gewend om dingen via haar routine te doen en kan er absoluut niet tegen als die wegvalt. Al sinds haar twaalfde volgt ze een schema, en inmiddels is ze er zo aan gewend dat ze niet meer zonder kan. Om kleine dingen kan ze wel heen werken, maar als ze op het laatste moment een groot iets op haar bord krijgt, is haar hele dagplanning kapot, waardoor ze zich de rest van de dag onzeker en verloren voelt.
Deanna gebruikt schema’s en logica om beter te worden, want ze heeft het gevoel dat ze van zichzelf niet goed genoeg is. In haar jeugd is ze veel buitengesloten omdat ze niet erg sociaal is, en ook het feit dat haar moeder haar niet wilde heeft dat haar vrij onzeker gemaakt. Ze is ontzettend bang om te falen en heeft om dat te voorkomen regels opgesteld om dat te voorkomen. Ze heeft lang geprobeerd om normaal te zijn, vrienden te maken, maar is daar eindeloos in teleurgesteld en gaf toen op. Ze probeert het gewoon niet meer, en leeft in plaats daarvan zoals dat het beste werkt voor haar, zonder te proberen vriendschap te sluiten.
Van grote menigtes en gesprekken met meer dan twee mensen wordt ze onrustig, omdat er teveel informatie tegelijk binnenkomt. Ze is niet sociaal, sportief of creatief, maar wel slim en daar probeert ze het mee te doen.
Haar stiefzussen, Daphne en Joanne, zijn Deanna’s enige vriendinnen. Zij zijn de enigen voor wie ze echt alles zou doen en ook één van de weinige mensen die haar goed begrijpen; zo kondigen ze bijvoorbeeld alles van tevoren aan, maar zijn ze ook vriendelijk en leggen ze dingen uit die Deanna niet begrijpt (voornamelijk sociale kwesties).
Voor Deanna zijn de jongeren met gaves afwijkingen in het systeem. Ze ziet hen niet als echte mensen, eerder als bedreigingen. Ze behandelt ze enigszins als een bug in een computerprogramma: ze wil de ‘fout’ ontdekken, zodat ze het op kan lossen. In principe zou ze hen het liefst willen beter maken, maar waarschijnlijk zou ze er niet erg mee zitten als er werd besloten ze allemaal af te knallen.
Extra: Deanna’s ouders hadden geen goed huwelijk. Hoewel er nooit sprake was van geweld, hadden ze vaak ruzie en toen Deanna dertien was, gingen ze uit elkaar. Deanna en haar oudere broer Sebastian wilden allebei bij hun moeder, Cecile, wonen, maar alleen Sebastian kreeg zijn zin. Deanna was er kapot van en probeerde erg hard om haar moeders liefde terug te winnen, voornamelijk door hard haar best te doen op school, ervoor te zorgen dat ze er altijd verzorgd uitzag en zichzelf goede manieren aan te leren. Om dit voor elkaar te kunnen krijgen, ontwikkelde ze een dagelijkse routine waar ze zich altijd aan hield. Hoewel ze haar moeder er niet mee terugwon, kwam Deanna erachter dat ze het best prettig vond om op deze manier te leven, en ze is er nooit meer mee opgehouden.
Vier jaar na de scheiding kreeg Deanna’s vader een nieuwe vriendin, Eleanor. Cecile kon haar niet uitstaan en toen het stel zich verloofde, besloot ze de voogdij over haar dochter alsnog op te eisen. Deanna, die Eleanor (en vooral diens dochters, twee-eiige tweeling Daphne en Joanne, die twee jaar ouder waren dan zij) graag mocht, weigerde. Er ontstond een heftige ruzie, waar Sebastian, Daphne en Joanne ook in betrokken raakten, en uiteindelijk bleef Deanna gewoon bij haar vader – en stieffamilie – wonen. Sindsdien heeft ze haar moeder en broer niet meer gesproken of gezien.
Daphne en Joanne hebben het vrijgekomen voetstuk van Deanna’s moeder opgevuld. Deanna kijkt ontzettend naar hen op en volgt hen op veel manieren. Ze is bijvoorbeeld medicijnen gaan studeren omdat Joanne dat ook deed, en heeft een poging gedaan om, net als Daphne, te leren dansen. Hier is ze overigens jammerlijk in gefaald, maar ze vindt het nog steeds leuk om naar de opvoeringen van haar stiefzus te komen kijken – Daphne danst inmiddels professioneel.

Deanna is autistisch, maar dit is nooit gediagnostiseerd.