013

Lauren Brown

'Wat is er sweety?' Ik verdrink in z'n ogen. Het is niet normaal hoe mooi zijn ogen zijn. 'Lauren?' 'Uh, sorry'. Ik voel dat ik begin te blozen. 'Wat wilde je me zeggen?' Hij legt zijn hand voorzichtig neer op mijn wang. 'Ja, uh'. Begin ik. Ik twijfel of ik het wel moet vragen. 'Kom, laten we even gaan zitten'. Stel ik voor. Ik pak Justin bij z'n hand en trek hem mee naar de bank. Hij laat zic naast me neer vallen. 'Oké, dus.. Geef je om me?' Vraag ik voorzichtig. Ik speel wat met m'n nagels. Ik voel zijn blik op me branden. Langzaam draai ik m'n hoofd naar die van hem. 'Twijfel je daar aan dan?' Ik haal m'n schouders op. Hij plaatst zijn hand op m'n knie. 'Ja dus. Natuurlijk geef ik om je Lauren. Jij bent het meisje waar ik het liefst heel de dag mee ben'. Dus ik ben het meisj waar hij graag mee wilt zijn? Dus dan had Jane het toch fout. In zijn stem klonk ook geen twijfeling. Ik geloof Justin. Ik glimlach liefjes naar hem. Hij plaatst zijn hand weer voorzichtig op m'n wang. Zijn hoofd komt dichterbij. Hij sluit zijn ogen en ik doe hetzelfde. Ik voel hoe zijn lippen de mijne raken.
Ik voel zijn tong tegen m'n lippen aandrukken en ik open m'n mond een stukje. Z'n tong dringt m'n mond binnen en gaat opzoek naar mijn tong. Zijn hand verlaat mijn wang en gaat steeds meer naar beneden. Langzaam duwt hij me naar achter zodat ik (een soort van) lig op de bank. Hij komt boven me hangen en we zoenen nog steeds door. Zijn hand dwaalt steeds meer af naar beneden en komt onder mijn shirt terecht. Hij plaatst zijn hand om mijn borst heen en geeft er knijpjes in. Zachte kreunen verlaten mijn mond. Ik voel hoe zijn lippen een glimlach vormen. Als hij z'n hand van mijn borst af haalt dwaalt z'n hand af naar m'n riem die hij zonder enkele moeite los krijgt. Daarna begint hij aan m'n knoop die iets moeizamer gaat. Als ik de deurbel hoor spring ik meteen recht overeind waardoor mijn hoofd met een klap tegen Justin's hoofd aan komt, wat mij een pijnlijke bult oplevert. Als ik sta doe ik snel mijn riem weer vast en haal mijn handen door m'n haar. Ik loop naar de voordeur en open hem. 'Hey love, ik kom net van Chris. Ik dacht, laat ik maar eens langs Lauren gaan en haar alles vertellen wat er is gebeurd. Zo hier ben ik'. Ik glimlach liefjes naar der. 'Mag ik nog binnenkomen of wil je m'n levensverhaal niet aanhoren?' 'Jawel, maar uh..' Zonder dat ik mijn zin af kon maken is ze al naar binnen gelopen. Ik sluit de deur achter me dicht en hol achter haar aan. Meteen blijft ze stilstaan als ze Justin ziet zitten. 'Oh hey Justin'. Zegt ze droog. Ze vind Justin niet meer zo leuk nadat ze hem had gezien met een ander meisje. 'Hey'. Hij glimlacht naar der, maar ze negeert het en gaat zitten op de leren stoel die naast de bank staat. Ongemakkelijk sta ik nog in de deuropening. 'Hebben jullie al gepraat?' Begint Jane dan om de ongemakkelijke stilte te verbreken. 'Waarover?' Vraagt Justin nieuwsgierig en zijn hoofd draait zich meteen naar mij. Shit.. Hoe ga ik mezelf hier nu uit redden..