~8~ Harry

Bellatrix' gezicht was maar een paar centimeter van het mijne verwijdert. Haar adem rook naar het haar van Snape.
"Ik, eh.. Ik.." ik wees naar Draco "Hij begon!" Draco zette grote ogen op en keek zo onschuldig mogelijk.
"Meekomen jij, Snottebel" siste Bellatrix in mijn oor. Nog voor ik kon protesteren had ze haar toverstok getrokken en liet ze me voor zich uit in de lucht zweven. Achter me hoorde ik Draco lachen. Bellatrix draaide zich om en ik landde met een zacht plofje op de grond. Ik hoorde Draco lachend wegrennen en toen was het stil.
"Zeg alsjeblieft dat je dood bent" klonk het achter me. Ik had een vermoeden dat wat ze ook van plan was, het zou niet leuk worden.
"Ik moet poepen" zei ik om tijd te winnen.

Panikerend rende ik door het enorme huis. Iedere wc-deur die ik tegen kwam was ineens veranderd in een kapstok. Ik probeerde zo dicht mogelijk bij de kamer te blijven waar Bellatrix zat, mocht ze nog iets interessants schreeuwen.
"Sorry van daarnet" klonk er een stem achter me. Draco kwam de trap af gelopen. Ik besloot hem te negeren en weer tijd te besteden aan mijn paniek. "Ik wist echt niet dat je de bezemkast had gevraagd" ging Draco verder. "Als ik dat had geweten dan had jou komst me veel minder uitgemaakt."
"Je praat onzin Malf-" begon ik - terugvallend op onze oude gewoonte om elkaar alleen maar bij de achternaam aan te spreken.
"Nee, je begrijpt het niet.. Ik.. " stamelde hij. Ik draaide me om en zocht weer verder naar een normale deur. Plotseling voel ik dat twee sterke armen zich om mij heen slaan, en net op dat moment verschijnt Bellatrix in de deuropening.