De backswitch!

ik word wakker, mira schudt aan mijn arm. hè?! mira schudt aan mijn arm! ik ben in mijn eigen bed! met mijn eigen blonde haar! YESSS!!!!! mira kijkt ook totaal dólblij en we dansen de kamer rond. dan klinkt de knorrige stem van mijn (mijn!!) vader: 'Zouden jullie nog even willen stoppen met het huis laten instorten tot iedereen wakker is? wat een gebonk zeg!'
op onze tenen feesten we verder.
'Maar,' zeg ik, 'hoe kan dit nou? je legde je hand op mijn schouder en flits, toen waren we elkaar opeens?!'
'Je had net iets verteld over die enge man die je gezien had weet je nog?' peinst mira.
'misschien is dit zijn schuld?!'
'maar hoezo zijn we nu onszelf weer?'
'geen idee, misschien moeten we minstens 12 uur "elkaar" blijven?'
'natuuurlijk... jij weet altijd alles hè?'
'fout, ik ráád alles!' lach ik, mira wil me een klopje op mijn schouder geven maar ik duik weg. 'ik vind het genoeg om jou één keer te zijn, dus laten we elkaar maar niet meer aanraken hè?'
'o ja...' zegt mira beteuterd, 'nou, dan niet...'
'laten we tv gaan kijken, allebei in een andere stoel graag', lach ik en we gaan gezellig naar beneden, tv kijken...