Chapter Eight

“Bedankt dat jullie ons wilde geloven” Serena, de Doctor, John, Sherlock en Mycroft zaten in een café. Serena trakteerde hen. Het was de enige manier zodat ze naar haar en de Doctor wilde luisteren.
“Ik dacht zoiets al” zei Sherlock. Serena keek haar aan.
“Hij zag er al zo vreemd uit. Alsof hij niet van hier was”
“Wat? Hoe...”
“Niet vragen” zei John. Serena en de Doctor keken elkaar aan.
“In ieder geval. Met de Master moet je oppassen” zei Serena.
“Dat weten we” zei Sherlock.
“Nee. Ik bedoel. Echt oppassen. Hij heeft veel contacten dat zelfs boven jullie verstand gaan”
“Zoals iemand uit de onderwereld?” vroeg Mycroft.
“Wat? Wacht...wat?!” Iedereen keek hem verbaasd aan.
“Wel. Zoals ik al zei: Ik heb nog altijd mensen die me inlichten en ik heb ook gehoord dat hij iemand uit de onderwereld kent, die nu ook op dit moment bij...de Master is”
“Zoiets bedoel ik dus” zei Serena.
“Hoe ken jij eigenlijk de Master” vroeg John aan Serena.
“En dat vraag je aan iemand die haar hele leven op de planeet heeft gewoond?” De Doctor lachte.
“Weet je ook zijn naam?” vroeg John.
“Ik dacht dat hij Crowley heette” zei Mycroft.
“Nooit van gehoord” zei Sherlock.
"Niemand van ons" zei Serena.
“Excuseer” Serena keek op.
“Wij hoorden jullie toevallig praten en we dachten dat jullie ‘Crowley’ zeiden”
“En wie zijn jullie?” vroeg Serena.
“Wij zijn Sam en Dean Winchester”