008.

Elisabeth Rose.

Terwijl ik het vouw bedje voor Ashton naast mijn bed zette, was Ash wat aan het rond snuisteren in mijn kamer.
"Weet je ik denk wel dat Harry een bepaald geheim heeft. Hij is altijd zo mysterieus." vertelde Ash me.
"Och, mijn beste vriend Marcel is net hetzelfde, ik zou heel graag weten wat er in die gast zijn hoofd allemaal omgaat." giegelde ik.
"Dus vrijdag ben je aanwezig op het concert?" vroeg Ashton. "Ja, ik heb zelf meet&greet tickets." zei ik over-enthousiast.
"Je bed is klaar we kunnen slapen." zei ik. Ashton trok zijn shirt uit en sprong op het bed.
"Heeft Jack geen slaap short voor mij?" vroeg hij. Nog steeds verwonderd en al gapend naar zijn lichaam probeerde ik een paar zinnige woorden uit te brengen. "Euhm... Ja ik zal euhm op zijn kamer kijken."
Klop klop
"Ja?" vroeg Finn.
"Heb je een slaap short voor Ash?" vroeg ik. "Ja hier." zei hij en smeet een naar mijn hoofd. "Dankje." zei ik en liep de kamer weer uit.
"Ow, kom terug!" riep Finn en ik draaide me nog even om. "Sinds wanneer krijg ik geen slaapwel knuffel en kus?" vroeg hij met een pruillipje.
Mijn broer ging recht staan en kwam op me afgelopen. Hij nam me stevig in zijn armen, wreef wat door mijn haar en drukte uiteindelijk een stevige zoen op mijn voorhoofd.
"Slaapwel zusje." fluisterde hij tegen mijn voorhoofd aan. Ik ging op mijn tippen staan zodat ik net groot genoeg was om een kus tegen mijn broer zijn kaak te drukken. "Slaapwel bro." zei ik en liep nu voor de tweede keer zijn kamer uit.
Ik kwam binnen in mijn kamer en zag Ash al slapend op het bed. Een kleine zucht verliet mijn mond en ik ging op mijn eigen bed liggen en liet de short op de grond vallen.
Ik staarde naar het plafond niet wetende dat Ashton uit het bed gekropen was. Mijn bed zakte wat in en geschrokken werd ik uit mijn gedachten gehaald door Ashton die me begon te kloppen met een kussen.
"Gefopt." zei hij met een glimlach. "Die krijg je terug." zei ik en klopte met mijn eigen hoofdkussen terug.
Na nog een paar klappen uitgedeeld te hebben en te hebben gekregen gingen we uitgetelt op mijn bed liggen.
"Duss, heb je een short?" vroeg hij buiten adem.
Ik draaide me een beetje zodat ik de short nog juist van de grond kon grabbelen. "Hier." zei ik ook nog buiten adem.
"Bedankt." hij ging rechtstaan ontdeed zijn riem en liet zijn broek zakken om vervolgens de short aan te trekken.
Hij liet zich weer naast vallen bij mij op bed. "Ga jij je pyjama niet aandoen." vroeg hij.
Ik nam mijn pyjama en ging naar de deur. "Natuurlijk wel, alleen niet hier." zei ik en schonk hem een knipoog.
Hij zuchte even teleurstellend.
Ik ging snel mijn pyjama aandoen en kwam terug in de kamer. Ashton lag weer te 'slapen'.
"1 keer is het nog grappig, maar de 2de keer kan je me echt niet beetnemen." zei ik maar er kwam geen reactie.