004

‘Tandenborstel? Tandpasta? Ondergoed?’ zeurde mijn moeder aan mijn hoofd en ik zuchtte. ‘Jááá mam’ mompelde ik verveeld terug toen ik mijn koffer dicht klikte. ‘En vergeet je iPod niet. Je oordopjes’ ging Rosie nu verder. Ik wierp haar een donkere blik toe, terwijl ik mijn tas pakte voor in het vliegtuig. Ik stopte er van alles in. Ik wilde hem net dicht ritsen toen Rosie mij tegenhield. ‘Dit moet er nog in’ ze hield mij een pakketje voor. Vol verbazing keek ik naar Rosie en mijn moeder die een glimlach op haar gezicht had. Ik scheurde het inpakpapier er langzaam af toen ik doorhad dat het een camera was. ‘Omdat ik er niet een heel jaar bij kan zijn moet je alle leuke momenten maar op de foto zetten’ mompelde Rosie, meteen viel ik mijn beste vriendin om haar hals. ‘Dat hoefde je niet te doen’ fluisterde ik in haar oor en drukte een kus op haar wang. Ik hoorde de toeter van de auto die mij zou ophalen voor de deur. Ik liep naar het raam toe en zag een zwarte Mercedes voor de deur staan. ‘Het is tijd om te gaan’ een opgekropt gevoel nam mijn lichaam over. Mijn vader pakte mijn koffer op en droeg hem naar beneden. Ik stopte nog snel de camera in mijn tas en liep daarna achter mijn moeder en Rosie aan naar beneden. ‘Miss’ de chauffeur begroette mij met een knikje toen ik de voordeur opende. ‘Zal ik u koffer alvast naar de auto brengen?’ ik knikte en keek naar mijn vader die de koffer richting de chauffeur zijn richting rolde. Tranen kwamen op in mijn ogen en keek naar mijn ouders, mijn kleine zusje Milou en mijn beste vriendin Rosie. Ik liep als eerste naar mijn zusje toe en zakte door mijn knieën om haar in een knuffel te trekken. ‘Wil je mij één ding beloven Milou?’ vroeg ik met een brok in mijn keel. ‘Wil je als je mooie kunstwerkjes die je op school maakt naar mij doorsturen?’ vroeg ik toen ik het kleine meisje losliet die meteen enthousiast knikte. ‘Dat ga ik doen’ zei ze. Ik drukte een kus op haar kruin en veerde op waar de tranen nu al enthousiast over mijn wangen rolden. Ik liep naar mijn vader die mij meteen stevig vastpakte. ‘Laat ze op mij kleine meisje passen anders ben je zo weer thuis’ fluisterde mijn vader in mijn oor en ik lachte zacht. Hij drukte mij nog een keer stevig tegen zich aan om mij daarna een dikke kus op mijn wang en op mijn kruin te geven. ‘Ik hou van je pap’ zei ik en keek daarna op naar mijn moeder waar al haar emoties ook los waren gekomen. Ze trok mij in een stevige knuffel en ik sloot mijn ogen voor een paar seconden. ‘Ik hou van je meisje’ fluisterde ze in mijn oor en kon de brok in haar keel horen, daarom liet ik haar maar snel los en keek naar Rosie die het er ook moeilijk mee had. Ik trok mijn beste vriendin ook in een knuffel en woelde even door haar lange haren. ‘Je moet maar een paar keer langskomen’ fluisterde ik in haar oor. Ik liet haar los en drukte een kus op haar wang. De tranen probeerde ik nu zo hard mogelijk tegen te houden, maar dat ging moeilijk toen ik mijn moeder en Rosie vol in emotie zag staan. ‘Ga nu maar snel’ zei mijn vader en kreeg nog een kus van hem. ‘Tot snel’ ik stak mijn hand nog even op en vervolgde toen mijn weg naar de auto waar de chauffeur de deur voor mijn opendeed. ‘Bedankt’ mompelde ik en nam plaats op de zwarte lederen achterbank. De chauffeur startte zijn auto en ik keek nog om naar iedereen die nu buitenstond. Ik zwaaide nog net zolang tot ik ze niet meer kon zien en liet mij daarna vermoeiend in de stoel vallen. Hopende dat ik mijn gedachten snel kon verzetten.

‘Olivia’ hoorde ik iemand gillen en ik keek op waar ik Ellie zag staan die gelijk naar mij toegelopen kwam. Ik zag haar rode ogen als teken dat ze ook gehuild had en nam haar daarom ook in een knuffel. ‘Afscheid nemen..’ mompelde ze in mijn oor en ik knikte. Ik liet haar los en probeerde een waterige glimlach op mijn gezicht te toveren. ‘Maar wij gaan gewoon een geweldig jaar hebben!’ zei Ellie toen en ik knikte meteen enthousiast. Ik nam mijn koffer aan van de chauffeur, bedankte hem nog en liep toen samen met Ellie naar de rij waar zij in stond voor om je koffers in te leveren.
Niet veel later waren we door de douane gekomen en keek met een schuin oog naar Ellie die haar telefoon naar haar oor nam. ‘Hé Paul. We zijn net door de douane’ zei Ellie en keek zoekend om haar heen. ‘Tot zo’ en ze hing alweer op. ‘Paul komt ons even halen, want we zitten een stukje achtergelegen’ ik knikte en verpakte mijn tas naar mijn andere hand. Een paar seconden later stond Paul voor ons die met ons meeliep waar iedereen al was. ‘En daar zijn hun nu ook?’ doelend op de jongens van One Direction en ik hoorde Paul zacht lachen. ‘Ja ja. Nu ga je ze dan ook ontmoeten’ ik keek naar Ellie die mij meteen een bemoedigende blik toe schonk en meteen speelde de zenuwen weer een grote rol.

‘Hier is het’ hij duwde de grote witte deur open en waar ik een hele drukte had verwacht viel dit best mee. Ik denk een paar mensen voor het geluid, de bodyguards die ik al eerder had ontmoet en nog wat andere mensen. Ellie trok mij mee naar de mensen naar het geluid zodat ik mijzelf alvast kon voorstellen. Stuk voor stuk waren ze hartstikke aardig en langzamerhand verdwenen de zenuwen. ‘En daar zijn de jongens’ ze zaten met z’n vijven naast elkaar richting het raam. ‘Hé guys!’ begroette Ellie ze al meteen en meteen draaide ze hun hoofden om naar Ellie. ‘El!’ een blonde jongen stond meteen op om haar in een knuffel te nemen. De andere vier volgden ook al snel en begroette Ellie stuk voor stuk. ‘Ben jij de schrijfster?’ vroeg één van de jongens en wat verlegen knikte ik. ‘Liam’ stelde hij zichzelf voor en trok mij in een warme knuffel. ‘Olivia’ zei ik nadat ik hem had losgelaten en hij met een glimlach mij bekeek. Ik ging het rijtje af en kwam nu uit bij Niall. ‘Olivia’ ik wilde hem een hand geven, maar ook hij begroette mij met een warme knuffel. ‘In Ierland geven we elkaar altijd meteen knuffels’ mompelde Niall grijnzend. ‘Let niet op hem. De Ier is de ergste van de band’ zei een andere jongen lachend die meteen een klap kreeg van Niall. Lachend keek ik ze aan toen ik bij de krullenbol stond. ‘Hi babe’ hij trok mij in een knuffel. ‘En jij bent?’ vroeg ik toen in zijn oor en hij liet mij lachend los. ‘Harry’ zei hij simpel en ik lachte zacht. ‘En dit hier is Zayn’ hoorde ik Harry zeggen en ik keek op naar de jongen die mij ook in een knuffel trok. ‘Leuk je te ontmoeten Zayn’ de zenuwen verdwenen nu eigenlijk steeds meer. ‘En de laatste is Louis’ zei Harry nu ook voor mij en ik kreeg meteen een knuffel van hem. ‘Hi Olivia’ zei Louis toen met een grijns en ik knikte. ‘Zijn er nog regels die je meegekregen hebt vanuit het thuisfront?’ vroeg Liam en ik dacht na. ‘Ja één. Dat ik met geen één van jullie een relatie mag krijgen’ zei ik lachend en Liam sloeg een arm om mij heen. ‘Dat moet te doen zijn. Trouwens, iemand trek in koffie?’ gilde Liam de zaal rond en iedereen stak zijn hand in de lucht. ‘Starbucks time!’ gilde Niall. ‘Alleen iemand moet het gaan halen’ hoorde ik Louis simpel zeggen. ‘Ik ga wel’ mompelde ik simpel en hoorde Harry lachen. ‘Ik ga dan wel met je mee!’ zei Liam naast mij en ik knikte. Ik zag Paul ook meteen opstaan die achter ons aanliep de ruimte uit. ‘Jij bent meteen wel heel aardig hé’ zei ik lachend toen we de gangen doorliepen. ‘Voor je het weet ben je mijn zusje hier’ hij trok mij nog even dicht tegen zich aan en een gelukzalig gevoel spreidde zich uit over mijn lichaam. Bij Liam kon ik dingen kwijt waarvan ik wist dat ik hem kon vertrouwen en dat voelde goed.