012

Lauren Brown

Ik schrik wakker van m'n wekker die afgaat. Ik pak m'n telefoon en zet de wekker uit. Het is pas 07.10. Ik wrijf met m'n vingers in mijn ogen en ga recht overeind zitten. Ik pak m'n telefoon weer van m'n schoot af en wil een berichtje sturen naar Jane. 'Love, haal je mij op of ik jou?' Al gauw gaat mijn telefoon af. Jane. Ik neem op. 'Ben je dronken?' Ik kijk even verbaasd voor me uit van Jane's opmerking. 'W-wat bedoel je?' 'Het is zaterdag chick. Weekend dus'. 'What the hell. Weet je het wel zeker?' Vraag ik nog even voor de zekerheid. 'Ja, je hebt me wakker gebeld. Laat me please verder slapen. Ik app je als ik weer wakker word'. 'Sorry Janus. Slaap lekker'. Mompel ik nog steeds verbaasd. Ik hang op en leg m'n telefoon weer naast me neer. Ik ga liggen op m'n zij en sluit m'n ogen weer.

Deze keer word ik niet wakker gemaakt door m'n wekker, maar door de deurbel. Ik sta slaperig uit m'n bed en loop voorzichtig de trap af naar de voordeur. Als ik de deur open doe schrik ik even. Justin staat recht voor m'n neus en ik sta hier in m'n pyjama. Meteen ben ik klaar wakker. 'Uh haai Justin. W-wat doe je hier?' Vraag ik ongemakkelijk. 'Kijken hoe het met je gaat en tijd met je doorbrengen'. Hij glimlacht liefjes. Zou hij dan echt om me geven? En zou dat meisje die Jane met hem zag knuffelen en kussen gewoon een vriendin zijn? Waarom zou hij anders nu voor mijn deur staan en niet voor haar deur? 'Mag ik nog binnen komen of wil je liever dat ik wegga?' Ik schrik op uit mijn gedachtes. 'N-nee natuurlijk niet. Kom binnen!'. Ik houd de deur wagenwijd open en laat Justin binnen. 'Ik ren even naar boven. Ik ben zo terug'. Justin knikt en loopt door naar de woonkamer. Ik ren met volle vaart de trap op en loop door naar m'n kamer. Ik pak een setje kleding en lingerie uit m'n kast. Snel loop ik naar de badkamer en was mezelf. Ik doe m'n ondergoed en kleding aan. Snel doe ik even wat mascara op en maakt een knot. Als ik klaar ben loop ik weer naar beneden en daar tref ik Justin weer aan. 'Wil je wat drinken?' Vraag ik en Justin kijkt geschrokken om. 'Uh, ja lekker'. Ik knik en loop naar de keuken. Ik pak twee glazen en een cola fles. Net op het moment dat ik de cola wil gaan inschenken voel ik twee handen die op mijn heupen rusten. Geschrokken mors ik de cola naast het glas. 'Je word bedankt' Ik grinnik zachtjes. Ik draai me om zodat ik Justin kan zien. 'Mag ik je knuffelen?' Justin lacht liefjes waardoor ik begin te blozen en knik. Hij slaat zijn armen om me heen en ik doe hetzelfde, maar dan bij hem ofcourse. Nog steeds zit dat hele gebeuren met Justin en dat meisje me dwars. Ik moet echt weten of het waar is. Of ze vrienden zijn of, of ze iets hebben.. Maar ik ben bang dat Justin kwaad weg zal lopen en dat dan onze vriendschap over is. Of wat we dan ook hebben. Toch waag ik het er maar op. 'Jus..?' Begin ik voorzichtig.