28

Ik lag nog steeds op mijn bed wanneer er op de deur geklopt werd. "Kom maar binnen" zei ik. De deur zwaaide open en ik zag mijn moeder binnenkomen. Ik zat vlug op. "Liam. Voor je boos word. Je vader wil die jongen van jou ontmoeten. Ik heb hem gezien. Maar. We weten niet eens wie hij is. We geven om jou Liam. Zou je hem willen uitnodigen deze avond?" Ik keek haar aan. "Ik weet het niet. Ik wil niet weer in ruzie eindigen. En wat als jullie Niall niet goed vinden? Ik ga hem even graag zien als ervoor." Ze zuchte. "We willen hem gewoon wat beter leren kennen. En als jij hem leuk vind. Zullen wij dat ook wel vinden." Ik knikte. "Mag ik hem dan bellen?" Ze knikte en gaf me mijn gsm terug. "Dankje" ik ging meteen naar Niall zijn nummer. Het duurde niet lang voor hij opnam. "Hallo liam" zei hij. Ik voelde me vereerd. Niall kijkt nooit wie er belt. "Hallo Niall" zei ik. Mijn moeder zat nog steeds naast me. "Is er wat?" Hij klonk bezorgd. "Ik ben oke. Maar. Waar ik voor belde. Ik moet je uitnodigen om vanavond met ons te eten." Zei ik neutraal. "Echt? Ik weet het niet li" "komop nialler. Doe het voor mij?" Hij zuchte. "Wat gaan we eten?" Vroeg hij nu. Dat is zo een Niall vraag. "Weet ik veel." Zei ik dan maar. "Oke. Ik kom. Wanneer moet ik er zijn?" Ik zuchte van verlossing. "Mama wanneer moet hij er zijn?" "7 uur" zei ze. Ik knikte. "7 uur. Ik zie je dan?" "Oke. Ik zal er zijn" zei hij. "Wees op tijd" waarschuwde ik hem. "Je kent me toch liam" hij klonk verontwaardig. "Net daarmee" "danku. Ik zal er zijn. I promise" "dag Niall" "love you li" "too" zei ik en ik hing op. "hij zal er zijn" ik gaf mijn gsm weer af. "Perfect." Zei ze. Ze ging uit mijn kamer. Ik nam mijn ipod en ging naar imessage

To niall: breng bloemen mee. Mijn gsm en laptop zijn afgenomen. Dus dit alles is een big deal. Ik ga blij zijn als ik je zie.

From Niall: Ik ga dat doen. Zie je in een uurtje

Vlug legde ik mijn ipod weer weg. Anders ben ik die ook kwijt. Omdat ik niets te doen heb begin ik maar wat te studeren. De tijd gaat snel en wat later komt mijn mama weer binnen. "Kom maar naar beneden" ik knikte. "Dankje" ik stond recht en ging naar beneden. Het voelde zo formeel aan. Een kwartierje later hoorde ik Niall op de oprit rijden. Ik stond maar al recht. Zodat mama of papa de deur niet hoefden te openen. Ik opende de deur en Niall sloot net zijn deur. Ik knipte het licht boven de voordeur aan zodat ik de oprit kon zien in het donker. "Liam" zei hij toen hij me zag staan in de deurpost. Hij had bloemen vast. "Je hebt mijn bericht gelezen" zei ik toen ik naar buiten ging. "Ja. Waarom stuur je geen sms?" Vroeg hij voor hij me kuste. "Ik moet in mijn kamer blijven en mijn gsm en laptop zijn weggenomen" zei ik. "Je bent niet op je kamer nu toch?" Vroeg hij om er de humor in te houden. "Ik kreeg toestemming om naar beneden te komen." Hij lachte. "Kom. Anders moet ik naar manchester" zei ik terwijl ik zijn hand nam. "Manchester?" Ik knikte. "Ik vertel het later wel." Ik sloot de deur en nog steeds met Niall die achter me liep ging ik naar de woonkamer.

"Papa, mama. Dit is Niall" ik liet zijn hand los en nerveus keek ik naar mijn ouders. Mama stond meteen op. "Hallo Niall" zei ze terwijl ze recht stond. Niall schudde haar hand en kuste haar wang. "Dag karen. Ik heb iets mee voor jou" zei hij terwijl hij de bloemen aan mijn moeder gaf. "Dankje Niall" zei ze. Ze had het duidelijk niet verwacht. "Dag meneer" zei Niall toen mijn vader uit de zetel kwam. Hij schudde hem de hand en mijn vader knikte gewoon. Er kwam een stilte die zeer genant was en niemand wist echt hoe een gesprek te beginnen. "Ga anders maar al aan tafel zitten. Het eten is bijna klaar" zei mama. Ik knikte. En zonder nog een woord te zeggen vertrokken we naar de gedekte tafel. Het tafelkleed was uitgelegd en ons beste bestek uitgehaald. We aten maar 5 keer per jaar van dat bestek. Met kerstmis, pasen en op verjaardagen als de familie komt. Dit is een grote bedoeling. En dat maakt me bang. In stilte zaten we neer. Het enige geluid komend van mijn mama's schoenen. Mn vader zat naast me en Niall recht voor mij. "Dus. Niall is het?" Vroeg mijn vader. Niall knikte. "Niall horan" zei hij. "Hoe oud ben je nu niall?" Het zou een echte ondervraging worden. "22. Maar ik voel me geen 22. De laatste jaren gingen zo snel. Ik weet niet waar ze zijn" zoals altijd probeerde Niall er wat humor in te steken. "Wat heb je gestudeerd?" "Ik heb chemie gestudeerd in the university college London. Ik wou wetenshapper worden. Maar." "Je was niet slim genoeg?" Onderbrak mijn vader Niall. "Dat was het niet. Het was niets voor mij. Ik ben liever bij de mensen. Dus. Ik studeerde af dat zelfde jaar in chemie. En dan het volgende jaar haalde ik mijn leerkrachten diploma." Zei hij. Mama kwam met het eten.

"Dus hoe heb je liam leren kennen?" Vroeg papa Niall. Ik was al aan het opscheppen. Mama had steak met frietjes gemaakt. "Niall is mijn chemie leerkracht" zei ik. Mama zat neer naast Niall nu. "Dus Niall. Hoe is het hier in wolverhampton?" Vroeg ze. "Goed. Eigenlijk bevalt me het wel hier. Ik weet niet als ik ooit nog terug zal gaan naar ierland. Maar voor het moment zit ik hier goed." Zei hij tegen mijn moeder. Mijn vader wou het maar niet accepteren. Dus hij vraagde de ene vraag na de andere. "Heb je nog broers of zussen?" Hij knikte. Niall was net zoals ik en mama moe van al de vragen. "Ik heb 1 broer. Greg. 6 jaar ouder dan mij. Hij heeft een vrouw. Denise en een dochtertje laura. Denise is nu wel zwanger. Maar het geslacht weet ik niet." Op 1 of andere manier waren we al een kwartier verder. Dit was het ergste avondeten dat we ooit al gehad hadden. Papa mocht het idee van moj en Niall niet en dat liet hij Niall duidelijk weten. "Dus liam vertelde me dat je nicola en ruth ook al hebt ontmoet" Niall stak het laatste stuk van zijn steak in zn mond en knikte. "Ja. Fantastische meisjes." "Ik heb gehoord dat je nog iets gehad heb met 1 deel vn little mix" zei mijn vader. "Geoff" zei mijn moeder waarschuwend. "Het is oke. Hij heeft gelijk. Ik ben 2 en een half jaar samen geweest met jade thirlwall. Dat is waarom ik nu hier woon." Zei hij. "Was ze beter. Dan liam?" We keken nu allemaal naar mijn vader. Ik keek naar Niall. Die keek verbaasd en ook verward. "Hoe bedoelt u meneer?" Vroeg hij dan maar. "In bed" Niall zijn ogen werden groter. En ik wist dat hij dit niet zou slikken. "Weet u het?" Vroeg hij. "Wat?" Het was een vreemd gesprek. En Niall liet nu duidelijk merken dat hij de vragen niet leuk vond. "Hoe liam is in bed" ik keek niall met grote ogen aan. Maar Niall keek alleen maar naar mijn vader. "Natuurlijk niet" zei hij. Niall leunde nu achter in zijn stoel. "Hoe zou ik het dan moeten weten? U kent hem langer dan ik doe." Niall keek hem geïrriteerd aan. "Ik heb nog dessert" mama sprong recht.

"Het is oke. We hebben genoeg" zei ik. Ze keek naar me en knikte dan. "Misschien heb je wel gelijk" Niall keek naar zijn gsm. "Het is al laat. Ik zou beter eens naar huis gaan" zei hij dan. Hij stond op en zette zijn stoel recht. "Dag liam. Ik zie je morgen wel" ik knikte en hij kuste mijn wang. Zonder nog een woord te zeggen wandelde hij weg en ik hoorde de deur dichtgaan en zijn auto starten. Hij reed weg en dan was het stil. Ik zuchte en keek gewoon recht voor me. "Dus. Nu is hij weg. Gebeurd dat altijd?" Ik keek naar mijn vader en zag dat hij het meende. "Oh hou gewoon je mond" ik stond op en liep naar boven. Er werd achter me geroepen maar ik koos om het te negeren. Hij had Niall belachelijk gemaakt. Als er al een kans was dat we het goed zouden maken. Is die nu compleet verdwenen.